บทที่ 7 ตอนที่ 7
“แม่งเอ้ย! ใครมายุ่งกับเมียกูวะ!” มันต้องมีสักตัวแน่เลยที่ทำให้เธอเปลี่ยนไป หรือจะเป็นไอ้ตี๋ที่มองมีนจนตาหวานเชื่อม
ช่วงค่ำคริสมาร้านเหล้ากับเพื่อนตามที่นัดกันเอาไว้ ยอมรับตามตรงเลยว่าชีวิตตอนนี้โคตรเฮงซวย ไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องรู้สึกแบบนี้ด้วย ทุกอย่างมันห่วยแตกจนไม่รู้ว่ามีอะไรที่ดีบ้าง
“นี่มึงคิดว่าน้ำเปล่าเหรอวะถึงแดกอยู่นั่นแหละ!” โตจับมือเพื่อนห้ามก่อน เพราะตั้งแต่มามันเล่นยกอย่างเดียวเลย
“วันนี้กูไปหามีนมา แม่งปากดีกล้าไล่ผัวเก่งฉิบหาย” ยิ่งพูดมันยิ่งน้อยใจ ตั้งแต่เลิกกันไปเธอไล่เขานับไม่ถ้วนแล้ว แต่เขาหน้าด้านจะอยู่ต่อเอง ก็นั่นน่ะเมียทั้งคนใครจะทนไหวละ
“เห้ยมึง! น้องมีนมากับเพื่อน” ชินสะกิดเพื่อนหลังจากหางตาดันไปเห็นเข้าพอดีกับที่กำลังพูดถึง
“ไอ้เหี้ยนั่นมันใคร?” มีผู้หญิงสามคน ผู้ชายอีกหนึ่งคน หวังว่ามันคงไม่ใช่ผัวใหม่หรอกนะ เขาลุกขึ้นกำลังจะเดินไปหาเพื่อถามให้เคลียร์ แต่ไอ้โตมันเสือกจับมือไว้อีกแล้ว
“มึงนั่งเลย กูขี้เกียจมีเรื่อง เมียกูก็มามึงเห็นไหม?”
คริสยอมนั่งลงยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มพลางมองเมียที่หัวเราะกับเพื่อน มีความสุขกันจังเลยนะที่กับกูเนี่ยหน้าตึงใส่ตลอด เขายกเหล้าขึ้นมาดื่มหนักขึ้น ยิ่งเห็นเธอยิ้มให้คนอื่นก็ยิ่งต้องดื่มเพื่อดับความโกรธที่พลุ่งพล่านอยู่ในใจ
“ไอ้โตมันเอาไง?” ชินถามเพื่อน
“มันมองมีนขนาดนั้นเอากลับไม่ได้แน่” โตตอบไป
คริสตัดสินใจเดินตรงไปหาเมียที่นั่งแจกยิ้มให้ชาวบ้านไปทั่ว จะเด็กเสิร์ฟ เพื่อน หรือคนในโทรศัพท์ ให้ตายเถอะ! นี่มันทุกคนเลยจริงๆที่เธอส่งยิ้มให้ มันชักจะมากเกินไปแล้วนะเว้ย
“จะไม่ทักกันหน่อยเหรอมีน?” เขาเดินถือแก้วเหล้าไปหาเธอถึงโต๊ะเอง แล้วก็หงุดหงิดมากกับสายตาที่มองกันด้วย
“คริสมาได้ไง!?” เธอหันไปมองตามเสียงรอยยิ้มที่มีหายไป
“นึกว่าจะลืมกูไปซะแล้ว!” เขาก้มหน้ามาใกล้เธอมากขึ้น รู้สึกอยากจูบปากของเธอมากเลย เขาอยากจะหอมแก้มเมียจังเลย อยากดึงเมียเข้ามากอดแล้วบอกว่าเลิกเย็นชาใส่กันได้แล้ว แต่เธอไม่เปิดโอกาสให้พูดสักนิด
“น้องมีนเอ่อ…ไอ้คริสกลับ!” โตตามมาลากเพื่อนกลับหลังจ่ายเงินเรียบร้อย
คริสเดินออกไปจากร้านเธอถึงขั้นถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก นึกกลัวว่าเขาจะก่อเรื่องให้เธอต้องมาเหนื่อยใจอีก เธอหันมาสนุกกับเพื่อนต่อแต่ความรู้สึกมันไม่ได้สนุกไปแล้ว กลายเป็นว่าเธอฝืนหัวเราะกับเรื่องเล่าของเพื่อนแทน
พีชลืมโทรศัพท์จำเป็นต้องกลับไปเอาที่รถ แต่พอเดินไปดันบังเอิญเห็นแฟนเก่าเพื่อนเมียกำลังโวยวายอยู่ สงสัยคงเลิกกันได้ไม่นานและน่าจะจบไม่สวยมั้ง
เหอะ! มีของดีๆเสือกทิ้งขว้างน่าเสียดายแทน
“หน้ากูเหมือนพ่อมึงเหรอวะ!?” คริสหันไปทางผู้ชายให้กลุ่มมีนที่มองหน้าเขาอยู่
“ไม่เหมือนวะ กูขอนะไหนๆมึงก็ทิ้งไปแล้ว” พีชยิ้มกว้างตลกกับท่าทีโมโหที่ถูกเพื่อนจับไว้ มันทำอะไรเขาไม่ได้อยู่แล้ว มีนสวยน่าเอากว่ามินนี่เยอะ แค่เอาสนุกๆกันคงจะได้อยู่มั้ง
ผลัวะ!!
ตุบ!!
“ไอ้เหี้ยมึง...อั่ก!” พีชล้มไปกองกับพื้นกุมท้องตัวเองตัวความเจ็บปนจุกแล้วยังปากแตกอีก
“มึงอย่าคิดมาแตะเมียกูแม้แต่ปลายเล็บไอ้ระยำ!” คริสชี้หน้าด่าจะกระทืบมันซ้ำอีก แต่ว่าเพื่อนมาดึงตัวออกก่อน ครั้งหน้าถ้าเขาเจอมันอยู่กับมีนละก็ได้เจ็บตัวหนักกว่านี้แน่
พีชลุกขึ้นเช็ดเลือดที่มุมปากออกแล้วยังเจ็บที่หน้าท้อง แต่ใครจะยอมโดนทำคนเดียววะ พีชเดินตรงไปกระชากไหล่คริสแล้วเหวี่ยงหมัดซัดเข้าเต็มหน้า
ผลัวะ!!
“มึงคิดว่ากูยอมให้ทำเหรอ เมียมึงกูเอาแน่ไอ้สัตว์” พีชตอบหน้ากวนหัวเราะออกมาอย่างสะใจ
“หึ! มึงได้เจ็บตัวกว่านี้แน่ไอ้เหี้ย” คริสหันกลับไปมองตาขว้างกะว่าจะไม่ทำอะไรแต่มันดันพูดหมาๆออกมา เขาเดินตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อเหวี่ยงหมัดซัดเข้าหน้าท้องหลายครั้งติด
“ถ้าเมียกูเป็นอะไรมึงตายแน่” เขากระซิบบอกเสียงเหี้ยม ก่อนจะปล่อยมันให้ล้มไปกองกับพื้นแล้วเตะปากซ้ำอีกครั้ง
“ไอ้คริสพอแล้วเดี๋ยวมันก็ตายหรอก!” ชินเดินมาห้ามไว้ถึงแม่งจะอยากช่วยกระทืบก็เถอะ
“มันพูดว่าอะไรพวกมึงก็ได้ยินกูจะสั่งสอนมัน!” คริสยิ้มเหี้ยมมองเพื่อนตาขว้างกัดฟันกรอดเป็นสันนูนขึ้น
“กูรู้ แต่ถ้ามีนเห็นจะเป็นเรื่อง” โตมาจับไว้อีกแรง
“ก็ได้วะ” คริสสะบัดมือเพื่อนออกแล้วนั่งลงมองก่อนจะขู่ซ้ำ
“ถ้าไม่อยากตายอย่ายุ่งกับเมียกูอีก” เขากดเสียงต่ำยิ้มเหี้ยมแล้วลุกไปกับเพื่อน
เวลาเลื่อนผ่านไปเกือบห้าทุ่มมีนถึงกลับมาที่ห้องพัก เธอรู้สึกแปลกๆเหมือนว่ามีคนมองอยู่อย่างนั้นแหละ และคำตอบชัดเจนเมื่อไฟทั้งห้องเปิดขึ้นโดยผู้ชายที่เธอพยายามจะตัดใจอยู่
คริสจะมาทำไมอีกเนี่ย?
“กลับดึกจังวะ” คริสนั่งไขว้ห้างมองเมียที่ท่าทางจะเมานิดๆ
