บทนำ
Podczas gdy walka o życie i wolność stała się dla Alfy Cole'a Redmena codziennością, bitwa o oba te aspekty wchodzi na zupełnie nowy poziom, gdy w końcu wraca do miejsca, które nigdy nie było jego domem. Kiedy jego walka o ucieczkę kończy się dysocjacyjną amnezją, Cole musi pokonać jedną przeszkodę za drugą, aby dotrzeć do miejsca, które zna tylko ze swoich snów. Czy podąży za swoimi marzeniami i znajdzie drogę do domu, czy zgubi się po drodze?
Dołącz do Cole'a w jego emocjonalnej podróży, inspirującej do zmian, gdy walczy o powrót do Crimson Dawn.
*To jest druga książka z serii Crimson Dawn. Najlepiej czytać tę serię w kolejności.
**Ostrzeżenie o treści: ta książka zawiera opisy przemocy fizycznej i seksualnej, które mogą być niepokojące dla wrażliwych czytelników. Tylko dla dorosłych czytelników.
บท 1
Piątek, 20 lipca 2018; godzina 21:00
(Perspektywa Cole’a)
Budząc się nagle z głośnym westchnieniem, prawie spadam z siedzenia, gdy gładka, czarna droga zamienia się w chrzęszczące wibracje żwirowej drogi. Mrugam kilkakrotnie, oczyszczając oczy na tyle, by zobaczyć znak: „Witamy w White Ridge, zamkniętej społeczności”.
„Czekaj,” nagle łapię oddech w panice. „Mieliśmy jechać do stada Black Moon.”
„Spokojnie, Cole. Wszystko jest w porządku.” Głos Jamie’ego jest spokojny, ale stanowczy, próbując przebić się przez moją narastającą panikę.
„Nie, nie jest w porządku. Nie powinniśmy tu być.” Próbuję go przekonać.
„Nie, Cole. Delta Ashman wyjaśnił, że rada zmieniła ustalenia. Członkowie naszego stada są tutaj, więc twój ojciec poprosił, żeby nas odebrali, a rada się zgodziła.”
„To znaczy, że nie przyjedzie po nas, dopóki reszta nie zostanie odesłana do domu. Nie przyjedzie po dwóch wilków.”
Zaczynam naprawdę panikować, ponieważ Ativan przestał działać i w pełni zdaję sobie sprawę, co się dzieje.
„To było omawiane, zanim opuściłeś Crimson Dawn. Jedynymi szczegółami, jakie mi podano, było przetransportowanie cię do naszego stada.”
Delta na przednim siedzeniu furgonetki komentuje. Cichnę, gdy moje niepokój w związku z sytuacją rośnie. Pamiętam rozmowę między alfą a tym deltą z innego stada niż planowano i zmagam się z umiejscowieniem nagłego niepokoju dotyczącego sytuacji.
Podczas gdy byłem w porządku z ustaleniami na terytorium Alpha Black, teraz, gdy tu jestem, moje instynkty krzyczą, że wszystko jest nie tak z tym transferem. Delta Ashman powoli zatrzymuje się przed dużym kompleksem apartamentowym składającym się z trzech budynków, każdy czteropiętrowy, ale brak oświetlenia zewnętrznego i ciemność nocy całkowicie pochłaniają wszystkie szczegóły terytorium. Delta szybko wychodzi z furgonetki, otwierając tył, zanim przejdzie do drzwi pasażerów. Otwiera je z agresywnością znacznie większą niż ta, którą okazywał na terytorium Alpha Black, co powoduje, że czuję się jeszcze bardziej nieswojo. Jamie obejmuje mnie, gdy zaczyna się klasyczny świst ataku astmy i wiem, że czeka mnie ciężka przeprawa, ponieważ jest wywołany paniką.
„Mam nadzieję, że podróż była bezproblemowa?”
Inny głos odzywa się tuż za drzwiami.
„Było małe opóźnienie na początku, ale kiedy już byli w furgonetce, wydawali się uspokoić. Z reakcją jednego na bycie tutaj mogą być trudności z wyciągnięciem ich z furgonetki.”
„Dlaczego tak myślisz?”
Nowy głos staje się szorstki i niecierpliwy.
„Dalej chłopcy, nie mam całej nocy.” Krzyczy niecierpliwie, co jeszcze bardziej utrudnia mi ruch.
„Nigdy nie widziałem tyle rzeczy spakowanych dla dwóch mężczyzn.”
Warczy, zaczynając wyciągać nasze rzeczy z tyłu i rzucając je na chodnik przed budynkiem apartamentowym.
„Wychodzić!” Krzyczy, przechodząc obok drzwi.
Nie mogę się powstrzymać i krzyczę w odpowiedzi na jego rosnącą niecierpliwość.
„Dalej Cole, musimy wyjść.”
Jamie mówi stanowczo z nutą nerwowości.
„Co się z nimi dzieje?” Drugi głos odzywa się ponownie.
„Ten, który ma problemy z lękiem, twierdzi, że nie powinni tu być. Sytuacja została im wyjaśniona, zanim wsiedli.”
„Czy powiedziano im, że są dodatkowymi pasażerami w ostatniej chwili?”
„Nie, Alpha Whiteman, ta informacja nie została mi przekazana.”
Chociaż jego odpowiedź wobec alfy jest spokojniejsza, to ostatni element dla mojego już rozpadającego się umysłu.
„Nie!” Nie mogę powstrzymać się od krzyku, gdy wszystko zaczyna się pogarszać.
Walczę z uściskiem Jamie’ego, gdy mój umysł zaczyna tonąć w negatywnych myślach. Nigdy nie byłem poza terytorium dłużej niż sześć miesięcy i nie wiadomo, jak długo będę z dala, jeśli to, co usłyszałem od Alpha Whitemana, jest prawdą.
„Pozwól mi się tym zająć, alfa. Oboje wiemy, że nie radzisz sobie dobrze z problemami zdrowotnymi.”
Znacznie milszy głos przebija się przez gęstą mgłę, w którą wpadłem.
„Masz rację. Idę spać. Zadzwonię do Alpha Redmena rano, żeby wyjaśnić sytuację.”
„Wyglądają na bliskich. Czy mamy jeszcze jakieś dwupokojowe mieszkania?”
„Tak, Beta Greene, 12B na parterze jest dostępne.”
Kobiecy głos staje się wyraźny.
„Zacznij przenosić ich rzeczy do mieszkania. Wygląda na to, że jeden z nich ma atak astmy. Kiedy wyciągnę ich z furgonetki, pokaż temu, który jest w porządku, pokój, a ja zajmę się drugim u lekarza.”
„Tak jest.” Mówi, gdy słyszę kroki zbliżające się do drzwi.
Jestem zszokowany, ale nie ruszam się z uścisku Jamie’ego, gdy czuję, że ktoś wchodzi do furgonetki, siadając na siedzeniu za nami.
„Wyglądacie na bardzo bliskich, ale jesteście trochę młodzi na drugą szansę na partnera.”
„Nie jesteśmy przeznaczonymi partnerami, proszę pana.” Jamie zaczyna cicho wyjaśniać. „Jestem jego przeznaczonym beta.”
„To wyjaśnia więcej niż moje przypuszczenie. Potrzebuję, żebyście obaj wyszli z furgonetki, a młody alfa tutaj poszedł ze mną do kliniki. Musimy opanować ten atak astmy, zanim spotkamy się z radą. Ten poziom strachu przed byciem w niewłaściwym miejscu nie jest normalny.”
„Nie!” Krztuszę się krzykiem, gdy moje płuca jeszcze bardziej się zaciskają. „Nie… rada… testy… bolesne… tylko… potrzebuję… neb… neb…”
Dyszę ciężko, gdy spirala paniki się pogłębia, jest coś w byciu tutaj, co po prostu nie jest w porządku.
„Zwolnij, Alpha Redmen, trudno mi cię zrozumieć.”
„Boi się zaangażowania rady. Zawsze pogarszają sytuację, gdy wraca do domu. Chce tylko leczenia nebulizatorem i powrotu do Crimson Dawn. Obawia się, że jego ojciec okłamał Alpha Whitemana, aby porzucić nas tutaj, dopóki reszta stada nie zostanie odesłana do domu.”
„Przykro mi słyszeć, że nie miałeś doświadczeń z radą, jakich powinieneś. Mogę spełnić twoją prośbę, aby ich nie angażować i na pewno zabrać cię do kliniki na leczenie nebulizatorem, ale powrót do Crimson Dawn może być trudny. Jak masz na imię, beta?”
„Jestem Jamison Williams, ale wszyscy mówią na mnie Jamie.”
„Dobrze, Beta Jamie, możesz pomóc swojemu alfa wyjść z furgonetki?”
„Czy wszyscy są nazywani według rangi? Cole naprawdę nie lubi być alfą.” Jamie mówi smutno.
„Tak. Alpha Whiteman jest bardzo formalnym alfą i oczekuje tego samego od wszystkich innych. Goście mają tylko wybór, czy będą nazywani po imieniu, czy nazwisku. Ważne jest, aby się ruszyć, zanim Delta Ashman dostanie tętniaka. Teraz, gdy skończył rozładowywać furgonetkę, będzie chciał ją przestawić do garażu.”
„Tak jest.”
Jamie potwierdza rozkaz, podczas gdy ja mogę tylko skinąć głową, zanim włożę cały wysiłek w uwolnienie się od Jamie’ego. Kosztuje mnie to wszystko, co mam, aby przesunąć ciało przez siedzenie w stronę drzwi. Upadam do tyłu w drzwiach furgonetki, siedząc na podłodze i ciężko dysząc.
บทล่าสุด
#191 Epilog, piątek 10 stycznia, pkt 2
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#190 Epilog, piątek 10 stycznia 2020 r.; 14:00
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#189 Wtorek, 31 grudnia Pt. 9
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#188 Wtorek, 31 grudnia Pt. 8
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#187 Wtorek, 31 grudnia Pt. 8
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#186 Wtorek, 31 grudnia Pt. 7
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#185 Wtorek, 31 grudnia Pt. 6
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#184 Wtorek, 31 grudnia Pt. 5
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#183 Wtorek, 31 grudnia Pt. 4
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025#182 Wtorek, 31 grudnia Pt. 3
อัปเดตล่าสุด: 1/10/2025
คุณอาจชอบ 😍
รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ
ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์
ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่
กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวงเมื่อมีใครคิดจะจีบ ‘เมียทอม’ ของเขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว
ลิขิตรักนายสุดหื่น
เรื่องย่อ....
“คุณอัสลาน… คุณออกไปห่างๆฉันหน่อยได้ไหม…ห้องครัวนี่มันก็กว้างมากเลยนะคุณ ทำไมคุณต้องมาใกล้ฉันขนาดนี้ด้วย…”
“ก็ผมอยากจะดูว่าคุณใส่ยาเสน่ห์อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกโหยหาคุณตลอดเลย…”
“ใครจะบ้ามาใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกินล่ะ แค่นี้ฉันก็แทบไม่ได้นอนแล้ว… ขืนใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกิน ฉันไม่นอนแกผ้าให้คุณเอาทั้งวันเลยเหรอ…”
“หึๆ…ก็คุณมันน่ามั่นเขี้ยวนิ จะจับจะตบตรงไหนก็แน่นไปหมดเลย…แถมกลิ่นตัวก็หอมไปยันหอยเลย…อืม…พูดไปแล้วขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยสิ วันนี้ทำงานมาโคตรเหนื่อยเลย…”
“อื้อ…คุณจะทำอะไรน่ะคุณฮัสลาน นี่มันในห้องครัวนะคุณ…เดี๋ยวพวกแม่บ้านเดินเข้ามาจะทำยังไงคะ…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ จะมาดมอะไรตรงนี้”
“ก็ผมอยากดมตอนนี้ไงคุณ…เห็นหน้าคุณแล้วผมก็รู้สึกเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ”
“อ้ะ….คุณอัสลาน….อื้อ….ทำไมคุณมันหื่นแบบนี้เนี่ย….เอามือของคุณออกไปนะ เดี๋ยวคนมาเห็น….อ้ะ…ซี๊ด…อ่าส์….”
โซ่สวาทร้อนรัก
“มันเรื่องของฉัน ตัวฉันของฉันนมก็นมของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง”
“ก็สิทธ์ของความเป็นผัวคนแรกของคุณไง นมคุณน่ะเป็นของผม ทั้งตัวคุณก็เป็นของผม...เข้าใจไหม? ”
คาเรน เซนโดริก อายุ 32 ปี
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกา-อาหรับ ที่มีบุคลิกสุขุมเยือกเย็น เจ้าเล่ห์แสนกล และยังเป็นCEO บริษัทไอทีอินเตอร์เนชั่นกรุ๊ปชื่อดังในอเมริกาที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก ในแต่ละวันจะมีสาวๆมาคอยปนเปรอสวาทให้เขาในทุกค่ำคืน และในที่สุดเขาก็จัดการเหยื่อสาวผิดคน เพราะคิดว่าเธอคือคนที่ลูกน้องหามา จึงใช้เงินปิดปากเธอให้จบเรื่อง แต่ใครจะคิดว่าเขาต้องมาเจอกับเธออีกครั้ง
ทับทิม รินลดา ชลวัตร อายุ 25 ปี
สาวแว่นช่างเพ้อ ที่มีความสามารถรอบด้าน พ่วงด้วยวาจาอันจัดจ้านไม่ยอมใคร จนถูกคัดเลือกให้ไปดูงานที่ดูไบ ต้องมาเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นสาวสวยสุดมั่นสำหรับงานครั้งนี้ แต่พอไปถึงเธอกลับถูกซาตาน พรากพรหมจรรย์ไปตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง และซาตานคนนั้นก็ดันเป็นเจ้าของบริษัทที่เธอทำงานอยู่ แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปเมื่อต้องเจอกับเขาอีกครั้ง
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
หนุ่มหล่อ ลูกชายมาเฟียตระกูลใหญ่ผู้เย็นชาไร้ความรู้สึก เขาถูกผู้หญิงหลายคนตราหน้าว่าไร้หัวใจ ถึงอย่างนั้นเพราะความหล่อก็ยังมีผู้หญิงอีกมายมายที่พร้อมจะขึ้นเตียงกับเขา
แต่มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารังเกียจและไม่อยากเจอหน้าถึงแม้เธอจะพยายามเท่าไรก็ไม่มีวันมีค่าในสายตาของเขา
“อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไง ฉันกำลังจะสนองให้เธอเป็นอยู่นี่ไง แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียแต่ง อย่าคิดหวังสูงเกินไป!!”
มิลิน
เธอถูกคนที่ตัวเองแอบรักมาตั้งแต่เด็กรังเกียจเพียงเพราะเขาคิดว่าแม่เธอคือเมียน้อยของพ่อเขา ถึงแม้เขาจะไม่สนใจใยดีอะไรเธอเลย แต่เธอก็ยังรักเขาหมดหัวใจ
ทั้งที่คิดว่าหากยอมยกร่างกายให้เขาแล้วจะได้ความรักกลับคืนมา แต่สุดท้ายก็ได้เพียงความเกลียดชัง
ขย่มรักมาเฟีย
"ความทรงจำบ้าบออะไรของคุณ ฉันไม่อยากจะทบทวนอะไรทั้งนั้น ออกไปห่างๆฉันเลยนะ...อื้อ...ปล่อยฉันสิ ไอ้มาเฟียบ้า...จะมายุ่งกับฉันทำไมห้ะ!...."
"ไม่ยุ่งกับเมีย...แล้วจะให้ไปยุ่งกับหมาแมวที่ไหนล่ะหึ...ไม่ได้เจอตั้งนาน...คิดถึงดุ้นของผมไหม...อยากจะอม...อยากจะเลียเหมือนที่เคยทำหรือเปล่า...."
"ไม่....ถ้าคุณเสี้ยนมากนักก็ไปเอากับผู้หญิงของคุณสิ..ผู้หญิงพวกนั้นเขาเต็มใจทำให้คุณแบบถึงอกถึงใจ คุณจะมาบีบบังคับฉันให้เสียแรงทำไม"
"ก็ผู้หญิงพวกนั้นมันไม่ตื่นเต้นเหมือนกับคุณนิ....ผมชอบใช้แรง...โดยเฉพาะกับคุณ....ชอบเยแรงๆ....ตอกแบบจุกๆ และที่สำคัญผมชอบตอนที่คุณครางเหมือนคนกำลังจะตายตอนที่ผมกำลังเอาคุณ"
"ใครโดนคุณเอาก็ต้องครางเหมือนจะตายกันทั้งนั้นแหละ ใหญ่เกินบ้านเกินเมืองซะขนาดนั้น ไปผู้หญิงเอาพวกนั้นไป อย่ามายุ่งกับฉัน...อื้อ...ปล่อยฉันสิ"
"ทำไมชอบไล่ให้ผมไปเอาคนอื่นนักหึ....ไม่เข้าใจเหรอว่าผมจะเอาคุณ....ผมชอบหอยฟิตๆของคุณมากกว่า...ผมหลง...ผมคลั่งไคล้...และผมก็อยากจะได้มันอีก...หลายๆครั้ง....ซ้ำแล้วซ้ำเล่า....จนกว่าหอยน้อยๆของคุณมันจะรับไม่ไหว...อืม....ไม่ได้เอามานานแล้ว....คุณให้ใครมาซ้ำรอยผมหรือเปล่า...."
I’m evil guy ปีศาจตัวร้ายพ่ายรัก
ทาสสวาทอสูรเถื่อน
“แพงไปหรือเปล่า สำหรับค่าตัวของคุณอย่างมากก็คืนละแสน” ฟรานติโน่พูดไปพร้อมกับมองร่างบางที่กำลังนั่งอยู่บนตักของเขาด้วยสายตาหื่นกระหาย เขายอมรับว่าเขาชอบผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอสวยและที่สำคัญนมตูมชะมัดยาก
มันโดนใจเขาจริงๆ ยิ่งสเต็ปการอ่อยของผู้หญิงคนนี้เขาก็ยิ่งชอบ เพราะมันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่เธอกำลังทำ
“ถ้าคุณไม่สู้ก็ปล่อยฉันสิคะ ฉันจะได้ไปหาคนที่เขาใจถึงกว่าคุณ” พิชชาภาพูดจบก็เอามือยันหน้าอกของฟรานติโน่แล้วทำท่าจะลุกออกจากตักของเขา ก่อนจะถูกมือใหญ่รั้งเอวไว้ไม่ให้ลุกขึ้น
“ได้ ผมจะให้คุณคืนละล้าน แต่คุณต้องตามใจผมทุกอย่าง” ฟรานติโน่พูดไปพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ คิดว่าคนอย่างเขาจะยอมเสียเงินหนึ่งล้านบาทง่ายๆงั้นเหรอ คอยดูเถอะเขาจะตักตวงจากเธอให้คุ้มสมราคาที่เขาต้องจ่ายไป
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
เมียขัดดอก
"คุณหมอคะฉันขอร้องล่ะคุณหมอช่วยแม่ฉันด้วยเถอะนะ" หญิงสาวขอร้องอ้อนวอนถึงขั้นยกมือขึ้นมากราบไหว้
"ทางเราช่วยได้เท่าที่ช่วยจริงๆ" ถ้าเขาทำแบบนั้น โรงพยาบาลของเขาอาจจะถูกฟ้องได้ ซึ่งมันไม่เป็นผลดีเลย และมันก็ไม่คุ้มกับการเสี่ยง
"ฉันขอร้องล่ะค่ะ จะให้กราบเท้าฉันก็ยอม"
"คุณอย่าทำแบบนี้เลย"เขารีบพยุงร่างของหญิงสาวที่กำลังจะคุกเข่าลงตรงหน้าให้กลับขึ้นมายืนใหม่อีกครั้ง
"คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฉันเคยเรียนหมอมาค่ะ ฉันคงพอช่วยงานคุณได้ไม่มากก็น้อย" เพราะเธอเคยเรียนมาด้านนี้ก็เลยรู้ว่าใครที่สามารถจะช่วยแม่ของเธอได้ และก็รู้ด้วยว่ามันเสี่ยงมากถ้าจะทำแบบนี้
"คุณก็เคยเรียนหมอมา คุณก็คงจะรู้ผมคงช่วยไม่ได้"
"ถ้าเปลี่ยนจากช่วยงานเป็นเอาร่างกายของฉันแลกเปลี่ยนได้ไหมคะ"
"คุณพูดอะไร"
"ถ้าคุณหมอยอมช่วยผ่าตัดให้แม่ฉันฉันจะยอมมอบร่างกายให้คุณค่ะ" เธอมีคนที่จะมาบริจาคอวัยวะแล้ว เหลือแค่การผ่าตัดเท่านั้น..
BAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย
เพลิงเขมราช
เธอจึงไม่มีสิทธิ์อ้อนวอน
. . .
ใครต่อใครต่างกล่าวหาว่า ‘อมายา’ เป็นฆาตกร
ที่ฆ่าลูกเมียของ ‘เขมราช’ อย่างเลือดเย็น
นั่นก็เพราะมีหลักฐานมัดตัว แต่ทว่าเธอ ‘ไม่ได้ทำ’
กระนั้นใครเล่าจะเชื่อ
โดยเฉพาะเขา... ชายผู้กุมหัวใจเธอไว้ทั้งดวง
ความแค้นของเขาคอยตามหลอกหลอน
หลับตายังฝันเห็น ตื่นมาก็ยังรู้สึก...
มันทรมานเหมือนตายทั้งเป็น
แต่เพลิงแค้นไม่มีวันมอดลง
จนกว่าเธอจะได้ชดใช้อย่างสาสม
แม้ในวันเธอกำลังจะให้กำเนิด 'ลูกของเขา'
เขมราชกลับย้ำแผลใจให้ลึกลง เพราะเขาต้องการแค่ลูก
ส่วนเธอนั้นไม่มีความหมาย ก็แค่ผู้หญิงไร้ค่าที่รอเวลากำจัดทิ้ง...
. . .
พระเอกร้าย และนางเอกก็ร้ายพอ ๆ กัน
ใครเป็นความดันค่อย ๆ อ่าน ค่อย ๆ ซึมซับนะคะ
เนื้อหาทั้งหมด 57 บท (ไม่รวมบทพิเศษ 4 บท ถ้ารวมก็ 61 บท)
เนื้อหามีประเด็นเสียดสี ท่านใดอ่อนไหวง่ายโปรดใช้วิจารณญาณ
คุณฟอร์บส์
โอ้พระเจ้า! คำพูดของเขาทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นและหงุดหงิดในเวลาเดียวกัน แม้แต่ตอนนี้ เขาก็ยังเป็นคนเดิมที่หยิ่งยโสและชอบบงการทุกอย่างตามใจตัวเอง
"ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย?" ฉันถาม ขณะที่รู้สึกว่าขาของฉันเริ่มอ่อนแรง
"ขอโทษนะถ้าฉันทำให้เธอคิดว่าเธอมีทางเลือก" เขาพูดก่อนจะคว้าผมของฉันแล้วดันตัวฉันลง บังคับให้ฉันก้มลงและวางมือบนโต๊ะทำงานของเขา
โอ้ พระเจ้า มันทำให้ฉันยิ้ม และทำให้ฉันยิ่งเปียกชุ่ม บรายซ์ ฟอร์บส์ ดุเดือดกว่าที่ฉันเคยจินตนาการไว้มาก
แอนนาลีส สตาร์ลิ่ง สามารถใช้คำพ้องความหมายทุกคำในพจนานุกรมเพื่ออธิบายเจ้านายจอมโหดของเธอ และมันก็ยังไม่เพียงพอ บรายซ์ ฟอร์บส์ เป็นตัวอย่างของความโหดร้าย แต่โชคร้ายที่เขาก็เป็นตัวอย่างของความปรารถนาที่ไม่อาจต้านทานได้เช่นกัน
ในขณะที่ความตึงเครียดระหว่างแอนน์และบรายซ์ถึงจุดที่ควบคุมไม่ได้ แอนนาลีสต้องต่อสู้เพื่อไม่ให้ยอมแพ้ต่อสิ่งยั่วยวน และต้องตัดสินใจอย่างยากลำบาก ระหว่างการตามความทะเยอทะยานในอาชีพของเธอหรือยอมแพ้ต่อความปรารถนาลึกๆ ของเธอ เพราะเส้นแบ่งระหว่างสำนักงานและห้องนอนกำลังจะหายไปอย่างสิ้นเชิง
บรายซ์ไม่รู้จะทำอย่างไรเพื่อให้เธอออกไปจากความคิดของเขา แอนนาลีส สตาร์ลิ่ง เคยเป็นแค่เด็กสาวที่ทำงานกับพ่อของเขา และเป็นที่รักของครอบครัวเขา แต่โชคร้ายสำหรับบรายซ์ เธอกลายเป็นผู้หญิงที่ขาดไม่ได้และยั่วยวนที่สามารถทำให้เขาคลั่งได้ บรายซ์ไม่รู้ว่าเขาจะสามารถห้ามมือของเขาไม่ให้แตะต้องเธอได้นานแค่ไหน
ในเกมที่อันตราย ที่ธุรกิจและความสุขต้องห้ามมาบรรจบกัน แอนน์และบรายซ์ต้องเผชิญกับเส้นแบ่งที่บางเบาระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ที่ทุกสายตาที่แลกเปลี่ยน ทุกการยั่วยุ เป็นคำเชิญให้สำรวจดินแดนที่อันตรายและไม่รู้จัก













