บทที่ 4 เลิกได้

ไนท์

วันต่อมา

ผมตื่นมาบนเตียงเดียวกับนุ่ม เมื่อคืนนี้ผมนอนกอดเธอทั้งคืน เพราะผมกลัวว่าเธอจะอายจนหายไปไหน

กลิ่นตัวที่หอมหวานของเธอยังคงหอมติดจมูกผม ผมได้แต่อมยิ้มออกมาราวกับคนบ้าที่เห็นว่าตอนนี้นุ่มนอนหลับตาพริ้มอย่างอ่อนแรงอยู่

จะไม่ให้เธอเหนื่อยได้ยังไงล่ะ ก็เมื่อคืนนี้ผมสอนให้เธอรู้จักกับเรื่องบนเตียงซะเต็มที่เลย เผื่อว่าครั้งต่อไปเธอจะได้ชินและไม่ต้องเขินอายกับอะไรแบบนี้อีก เพราะว่ายังไงผมกับเธอก็จะต้องทำเรื่องแบบนี้กันตลอดอยู่แล้ว

"พี่ไปเรียนก่อนนะคะที่รัก" ผมกดจูบลงบนหน้าผากมนของนุ่มเบาๆหนึ่งที นี่ถ้าไม่ติดว่าหลับอยู่ ผมคงต้องขอชื่นใจก่อนไปเรียนแล้วล่ะ

ขนาดนอนหลับยังน่ารัก น่าฟัดเกินไปแล้วเด็กคนนี้

07.45น.

หลังจากที่ผมลงไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาไว้ให้นุ่ม ผมก็กลับมาจัดการตัวเองที่คอนโด แล้วก็รอไปเรียนพร้อมไอ้พวกเพื่อนๆตัวดีนั่นด้วย หวังว่าพวกมันคงจะตื่นกันแล้วนะ

"แหมมมไอ้สัส เดินผิวปากหน้าตาสดชื่นมาเชียวนะมึง!" ไอ้ฟรุทปรี่เข้ามาตบกบาลผมเข้าอย่างเต็มแรงเมื่อผมเดินเข้าห้องมา

"เชี่ยไรของมึงอีกเนี่ย ไอ้ห่านี่!" ผมหันไปสบถใส่มันก่อนที่จะเดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา

"หลักฐานเด่นหรามาเลยนะมึงไอ้งามไส้" ไอ้พีขยับเข้ามากระชากคอเสื้อผมออกก่อนที่จะพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้

"อะไรของพวกมึงวะ? มารุมทึ้งอะไรกูกันแต่เช้า ไม่ไปอยู่ห้องพวกมึงเล่า!"

"ไอ้ท่าทางสดชื่นแบบนี้นี่มึงจัดน้องเขามากี่น้ำ ไอ้เชี่ยไนท์! กูบอกให้มึงเลิกกับน้อง แต่มึงย่ำยีน้องมาแล้วเนี่ยนะ!" ไอ้ฟรุทมันว่าพลางถลาเข้ามาเหมือนต้องการจะตบผมอีกรอบ

"แล้วมันแปลกตรงไหนวะ ก็กูกับนุ่มเป็นแฟนกัน เรื่องแบบนี้มันก็ต้องมีบ้าง" ผมบอกไอ้ฟรุทออกไป

"แล้วเนยล่ะ ถ้าเนยรู้เรื่องนี้มึงตาย น้องนุ่มแย่แน่! กูให้มึงไปเลิกกับน้อง ไม่ได้ให้มึงไปย่ำยีน้องเขาแบบนั้น กูบอกแล้วว่ากูสงสารน้อง" ไอ้ฟรุทมันพูดออกมาอย่างหัวเสีย

"เออน่า เดี๋ยวเนยกลับมากูค่อยเลิกกับนุ่มก็ได้ ไม่ให้เนยจับได้หรอก" ผมบอกพวกมันออกไป

"แลดูมึงจะหลงน้องนุ่มมาก มันจะเลิกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ" ไอ้พ้อยท์เอ่ยสมทบขึ้นบ้าง

"เออ เลิกได้อยู่แล้วน่า ไปอาบน้ำไปพวกมึงอ่ะ มีเรียนเก้าโมงเดี๋ยวไม่ทัน" ผมเอ่ยตัดบทพวกมันออกไปในทันทีพลางโบกมือไล่พวกมันให้กลับห้องไปด้วย

"รีบไล่พวกกูเลยนะมึง กูบอกไว้ก่อนเลยว่าเนยไม่ได้โง่ เนยยังระแวงมึงอยู่" ผมหันไปมองไอ้ฟรุททันทีที่มันพูดออกมาแบบนั้น

มันก็ไม่แปลกหรอกที่เนยยังระแวงผมอยู่ เพราะก่อนหน้านี้ผมก็มีคนอื่นไปทั่ว แต่ว่าผมไม่ได้จริงจังอะไรเหมือนนุ่มหรอก

กับนุ่ม...ผมรู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่พิเศษมากตรงที่เธอทำให้ผมเลิกมองคนอื่นแล้วหยุดอยู่ที่เธอคนเดียวได้ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ผมค่อนข้างที่จะเจ้าชู้ประมาณนึง

"อย่าให้เนยจับได้ เพราะมึงก็รู้อยู่แก่ใจว่าเนยเป็นคนยังไง" ไอ้ฟรุทมันว่าแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องผมไป

"เออ แล้วก็โทรหาเนยด้วย เมื่อคืนเนยโทรหามึงแต่มึงไม่รับ เนยเลยโทรหากู กูบอกว่ามึงเมาหลับ พูดให้ตรงกันด้วย" แต่มันก็หันกลับมาพูดกับผมอีกหนึ่งประโยค จากนั้นก็เดินออกจากห้องไปเลย

หลังจากที่ไอ้พวกนั้นกลับไปอาบน้ำที่ห้องของพวกมัน ผมก็กดส่งข้อความไปหานุ่ม ก่อนที่จะกดต่อสายหาเนยอย่างรวดเร็ว

"หลับยัง คุยได้มั้ย?"

นุ่ม

ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาราวๆเก้าโมงเช้า พอตื่นมาปุ๊บอาการปวดเมื่อยเนื้อตัวก็เข้ามารุมเร้าในทันที

พี่ไนท์! คนบ้า! เมื่อคืนนี้...เขารังแกฉันทั้งคืน กว่าฉันจะได้นอนก็เกือบตีสามแหน่ะ คนเจ้าเล่ห์! ก่อนหน้านี้ฉันอุตส่าห์เอาตัวรอดมาได้ แต่พอเจอพี่ไนท์เวอร์ชั่นเมื่อคืน มันทำให้ฉันไปไม่เป็นเลย

เขารู้ว่าทำแบบไหนแล้วฉันจะยอมเขา เมื่อคืนเขาเลยงัดเอาไม้เด็ดออกมาใช้ซะเลย แล้วฉันก็ยอมให้เขาทำเรื่องแบบนั้นอย่างเต็มใจโดยที่ไม่คิดจะขัดขืนเลยด้วยสิ บ้าจริงเชียว!

"คนบ้า!" ฉันพึมพำกับตัวเองพลางกวาดสายตามองหาพี่ไนท์ไปรอบๆห้อง จนไปเจอเข้ากับโพสอิทที่แปะไว้ตรงหัวเตียงหลายต่อหลายอัน

เป็นฝีมือเขาไม่ผิดแน่

ฉันดึงโพสอิทมาอ่านทีละอัน ในนั้นมีใจความว่า

'พี่ไปเรียนก่อนนะคะ ตื่นมายาลืมกินยาล่ะ ยาวางไว้ที่หัวเตียง'

'วันนี้เลิกเรียนรอพี่ที่ใต้ตึกนะ กลับห้องพร้อมกัน'

'รักนะคะ...เมีย'

หน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีที่อ่านโพสอิทอันสุดท้ายจบ เมียเมอบ้าบออะไรของเขากันเล่า พูดบ้าๆ>///<

หลังจากที่ฉันนั่งนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเราเมื่อคืน สายตาก็พลันไปปะทะกับกล่องยาเล็กๆที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียง

ฉันรีบขยับไปคว้ายากล่องนั้นมาถือเอาไว้ก่อนที่จะอ่านฉลากที่อยู่ข้างกล่องแล้วแกะยานั้นเข้าปากในทันที แต่พอจะเดินไปหยิบน้ำที่วางไว้มากินก็ต้องทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงอีกครั้งเพราะเรี่ยวเเรงมันหายไปหมดเลย

ไอ้ที่เขาพูดกันว่าครั้งแรกจะเจ็บมากจนเดินไม่ได้นี่มันก็ไม่ค่อยจะจริงสักเท่าไหร่หรอก

มันก็เจ็บแหละ แต่ไม่ได้เจ็บจนกระทั่งเดินไม่ได้อะไรขนาดนั้น

ฉันกลั้นใจเดินไปหยิบขวดน้ำเปล่าที่ถูกวางไว้บนโต๊ะทำงานจากนั้นก็เปิดมันแล้วกรอกมันเข้าปากในทันที ฉันกินยาคุมฉุกเฉินเม็ดแรกไปแล้ว อีก12ชั่วโมงต้องกินอีกหนึ่งเม็ด

ด้วยความที่กลัวว่าจะลืม ฉันเลยเดินไปหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อที่จะตั้งนาฬิกาปลุก แต่ทว่าบนหน้าจอนั้นแสดงข้อความจากพี่ไนท์ ฉันเลยเปิดมันอ่านซะก่อน

พี่ไนท์❤ : อย่าลืมกินยานะ

พี่ไนท์❤ : คิดถึงอีกแล้ว

พี่ไนท์❤ : อยากฟัดแล้วอ่า

"คนทะลึ่ง!" ฉันพึมพำกับตัวเองหลังจากที่อ่านข้อความของพี่ไนท์จบ คนบ้านี่ คิดจะทำให้ฉันเขินไปจนถึงเมื่อไหร่กัน

หลังจากที่นั่งบิดจนตัวจะเป็นเกลียวอยู่แล้ว ฉันก็รีบมาจัดการตัวเองในห้องน้ำ แต่สิ่งที่แปลกไปเลยก็คือ ข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างของพี่ไนท์ที่เคยอยู่ที่ห้องน้ำข้างนอก มันถูกย้ายเข้ามาในนี้จนหมดแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นแปรงสีฟัน โฟมล้างหน้า ครีมบำรุงผิวของเขา ที่โกนหนวด หรือแม้แต่กระทั่งผ้าเช็ดตัวเขาก็เอามาไว้ในนี้จนหมด

นี่เขาคิดจะทำอะไรของเขาอยู่กันแน่นะ!