กำราบรัก

บทนำ

21:00PM

เสียงเพลงคลาสสิคบรรเลงโดยวงดนตรีในงานเดินแบบเครื่องเพชร แขกเหรื่อในงานต่างจับจองที่นั่งเพื่อประมูลชุดเครื่องเพชรที่นางแบบจะสวมใส่ออกมาเดินโชว์

"พี่วิลลี่คะ หนูว่าชุดมันหลวมๆไปนะคะ" เสียงหวานใสดังขึ้น บอกผู้จัดการชายใจหญิงที่กำลังจัดแจงชุดเครื่องเพชรให้เธออยู่ วิลลี่หันมามองความผิดปกติที่ แล้วคลี่ยิ้มบางๆ

"พี่ว่ามันก็พอดีแล้วนะคะ เราแก้มาสองครั้งแล้วนะคะนะ..." ไม่ทันที่วิลลี่จะได้พูดจบประโยค หญิงสาวเจ้าของดวงตากลมโตก็หันหน้ามามองผู้จัดการอย่างไม่พอใจนัก

"หนูบอกว่ามันหลวมไปค่ะพี่วิลลี่" กดเสียงต่ำบอก ก่อนจะสะบัดหน้าเดินมาหยุดแล้วหมุนตัวหน้ากระจกในมุมแต่งตัวห้องวีไอพีสำหรับนางแบบที่ทางงานจัดเตรียมไว้ให้

"เดี๋ยวพี่ไปตามช่างมาแก้ให้ด่วนเลยนะคะ "

"เร็วๆด้วยนะคะ หนูไม่ชอบรอ" สั่งเสียงเรียบโดยไม่หันมามองหน้าคู่สนทนา วิลลี่ทำหน้าลำบากใจแล้วรีบเดินออกไปตามคำสั่งของนางแบบสาว

ใกล้เวลางานเริ่ม เหล่าบรรดานางแบบที่จะเดินแบบโชว์เครื่องเพชรต่างมาออกันอยู่ด้านหลังเวที หนึ่งในนั้นคือเกวลิน นางแบบสาวสวยเซ็กซี่สตาร์อันดับหนึ่งของประเทศ

"พี่เกลยังสวยสง่าเหมือนนางพญาเหมือนเดิมนะคะ" นางแบบสาวรุ่นน้องคนหนึ่งพูดขึ้น ทำให้เกวลินหันมามอง ยิ้มบางๆประดับมุมปากเธอ

"น้องก็สวยนะคะ"

"ขอบคุณนะคะที่ชม...แต่หนูก็ไม่สวยเท่าพี่เกลหรอกค่ะ พี่เกลทั้งสวยและรวย แถมยังได้ขึ้นแท่นอันดับหนึ่งเซ็กซี่สตาร์ตัวแม่อีก...." ริมฝีปากเริ่มแสยะยิ้มเหยียดๆ

"....ขอบใจจ้ะที่ชมพี่" เกวลินเหยียดยิ้มร้ายกาจแล้วสะบัดชายชุดราตรีสีกรมใส่ จากนั้นเธอก็เดินออกมาจากวงล้อมของนางแบบรุ่นน้อง

'ขอเชิญพบกับเซ็กซี่สตาร์ตัวแม่คุณเกวลิน กับชุดเครื่องเพชรออกแบบโดยบริษัทคิงวาจิวเวลรี่'

เสียงพิธีกรประกาศดังก้อง มาพร้อมเสียงปรบมือของแขกนักสะสมเครื่องเพชรที่มาในงาน หมอกควันสีขาวลอยคลุ้งพร้อมกับไฟแสงสีที่สาดส่องมาที่ทางเดิน

เกวลินเดินออกมาพร้อมกับชุดเครื่องเพชรหลายสิบล้านบาท ขาเรียวยาวก้าวมาตามทางเดินบนเวที สายตาคมจิกมองและโพสต์ท่า ต่างเรียกเสียงปรบมือจากแขกผู้เข้าร่วมประมูลครั้งนี้

'เอาล่ะครับ ชุดเครื่องเพชรที่คุณเกวลินได้สวมใส่อยู่ตอนนี้ เป็นเครื่องเพชรที่ทางบริษัทคิงวาจิวเวลรี่ออกแบบมาให้เข้ากับงานครบรอบยี่สิบปีของบริษัท ตัวเพชรเม็ดใหญ่ที่ทอแสงประกายเตะตาของทุกท่าน อยู่ที่ยี่สิบกะรัตนะครับ ตัวสร้อยมีเพชรน้ำร้อยรอบตัวเรือน อยู่ที่ยี่สิบกะรัตเช่นกันครับ เราจะเปิดประมูลอยู่ที่ยี่สิบล้านบาทครับ มีใครสนใจรับสร้อยเพชรเม็ดใหญ่เล่นไฟระยิบระยับไปใส่เล่นๆไหมครับ!' พิธีกรเล่นคำเพื่อให้แขกในงานได้ร่วมสนุกด้วยกัน

'ยี่ห้าล้านบาทครับ'

'สามสิบล้านบาทครับ'

"ห้าสิบล้านบาทครับ" เสียงเข้มของใครบางคนดังขึ้น ไฟสปอร์ตไลท์ส่องไปที่ตัวชายหนุ่ม เสียงฮือฮาของแขกในงานก็ดังขึ้นเมื่อนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่มีข่าวกำลังตามจีบนางแบบสาว กวล. มาร่วมงานประมูลเครื่องประดับเพชรวันนี้

'ห้าสิบล้านนับหนึ่งครับ'

แขกทุกคนต่างเงียบไป ไม่มีใครเสนอราคาอีก และพิธีกรก็นับมาเรื่อยๆ จนเสียงเคาะดังขึ้น

'ปิดประมูลอยู่ที่ห้าสิบล้านครับ คุณชินวาได้ชุดเครื่องเพชรชุดนี้ไปครอบครองครับ...แต่ไม่แถมนางแบบนะครับ'

แขกในงานต่างก็หัวเราะขบขันกับคำพูดเล่นของพิธีกรหนุ่ม เช่นเดียวกับเกวลินที่กำลังคลี่ยิ้มบางๆให้กับชายหนุ่มเจ้าของเครื่องเพชรที่เธอสวมใส่

00:00PM

"เกลให้พี่ไปส่งนะ มันดึกมากแล้ว" ชินวาพูดด้วยเสียงนุ่มๆ เว้าวอนนิดๆ

"ไม่เป็นไรค่ะเกลเกรงใจพี่ชิน.."

"ก็ได้ครับ ถึงห้องแล้วโทรหาพี่ด้วยนะครับ" เสียงทุ้มบอกอย่างเป็นห่วง ก่อนที่เขาจะถอดเสื้อสูทสีเข้มมาคลุมไหล่มนของเกลไว้ หญิงสาวยิ้มเขินอายแล้วหันหลังเดินออกมา

ครืด~ ครืด~

เสียงมือถือเครื่องหรูแผดเสียงร้องดัง เกวลินต้องหยุดเดินแล้วล้วงกระเป๋าสะพายหยิบมือถือขึ้นมากดรับสาย

"ว่าไงคะพี่วิลลี่"

(น้องเกลขับรถกลับบ้านไหวนะคะ พี่เป็นห่วงมากค่ะ ให้พี่ขับไปส่งไหม)

"ไม่เป็นไรค่ะเกลไหว.." ปิดปากหาวหวอดๆ

(ไม่เป็นไรแน่นะคะ ยิ่งทำงานกลับห้องดึกมาหลายวันแล้ว) ยังถามเซ้าซี้ด้วยความเป็นห่วง

"หนูโอเคค่ะ แค่นี้นะคะหนูกลับห้องก่อน ง่วงมาก" ไม่ทันที่วิลลี่จะได้ตอบกลับเกวลินก็กดตัดสายไปทันที เธอไม่รอช้าที่จะเดินมาที่รถยนต์หรู แล้วเปิดประตูก้าวเข้ามาในรถ

"โอ๊ยง่วง.." สะบัดหน้าไปมาน้อยๆไล่ความเมื่อยล้า แล้วสตาร์ทรถขับออกไป

@ระหว่างทางกลับคอนโดฯ

เธอปิดปากหาวหวอดๆมาตลอดทาง ใบหน้าจิ้มลิ้มสะบัดไปมาเบาๆเพื่อเรียกสติ เสียงมือถือเครื่องหรูแผดเสียงร้องดัง หญิงสาวไม่ได้สนใจเสียงโทรศัพท์มือถือ เธอจดจ่ออยู่กับทางข้างหน้า สายตาเริ่มพร่ามัว ใบหน้าและมือที่จับพวงมาลัยเริ่มชา สติเริ่มหลุดลอยสมองโล่งเหมือนจะหลับ

แสงไฟจากรถที่ขับสวนเลนมาเปิดไฟสูงพลางส่งสัญญาณไฟเมื่อรถเกวลินเริ่มส่ายไปส่ายมา ใบหน้าหวานผงกขึ้นลงดวงตากลมโตหรี่ปรือ

ปรี๊ด!!!!

"กรี๊ด...อึก!!!!"