บทที่ 12 บทที่ 11 คอนโดฯดียวกัน

บทที่ 11 คอนโดฯดียวกัน

13:00PM

เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นกระเบื้องกึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงมายังห้องพักฟื้นเกวลิน วิลลี่เสยผมลวกๆอย่างรีบร้อน

"โอ๊ยขนตาหลุดข้างนึง!" พึมพำเอ็ดตัวไม่ได้ดั่งใจ ยิ่งรีบร้อนก็ยิ่งพังไปหมด เธอเหลือบตามองเบฬินที่นั่งหลับตาเอนหลังพิงกับผนังห้องอยู่ ก่อนจะเดินเข้าไปหา นิ้วชี้จ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ