บทที่ 31 บทที่ 30 กลัว

บทที่ 30 กลัว

'แม่งเอ๊ย!! ทำไมต้องเป็นแบบนี้วะ มันเกิดบ้าอะไรขึ้น เกลเกี่ยวอะไร!' เท้าเอวกัดกรามกรอดแล้ววิ่งไปหาเกวลินทันที

เมื่อมาถึงเขาก็พ่นลมหายใจออกอย่างโล่งใจ ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มพลางหายใจแรงจากการวิ่งมาด้วยความเร็ว

"ไปไหนมาคะ ทำไมไม่ยืนอยู่ตรงนั้นล่ะ" ถามเสียงใสเมื่อเห็นเบฬินเท้าเอวจ้องมองเธอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ