บทที่ 34 บทที่ 33 พร่ำเพ้อ

บทที่ 33 พร่ำเพ้อ

@หลายชั่วโมงก่อนหน้านี้

01:30PM

"ฮ่าๆ....เห็นไหมนายก็ไม่มาง้อฉาน.." เกวลินหัวเราะร่วนราวกับคนเสียสติ ในมือถือแก้วไวน์ที่มีไวน์เหลืออยู่ค่อนแก้ว เธอยิ้มหัวเราะพลางร้องไห้เมื่อนั่งรอเบฬินมาง้อ จนแล้วจนรอดชายหนุ่มก็หายเงียบ ไม่มีแม้ข้อความหรือโทรมาง้อเธอ

"อึก...ไหนบอกอยากเป็นแฟนฉันไง....

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ