บทที่ 105: ติดกับความสูญเสีย

ไนท์รีบปรี่เข้ามาข้างผม มือของเขาบีบแขนผมแน่นขึ้น นิ้วจิกเข้ามาในเนื้อราวกับว่าถ้าปล่อยไปเขาจะเสียสติไปอย่างสมบูรณ์ ผมรู้สึกได้ถึงความกลัวของเขาที่ซึมซาบเข้ามาในตัว ทำให้หัวใจของผมเต้นรัวเป็นจังหวะเดียวกับเขา

เสียงกรีดร้องของโรซาลีดังแหวกอากาศราวกับเสียงไซเรนที่แหลมคมและดังน่ารำคาญ เสียงของเธอดังก้...