บทที่ 29: สถานะความสัมพันธ์

มุมมองของแลนดอน

ผมถูกปลุกจากการนอนหลับอย่างสงบสุขด้วยแสงแดดยามเช้าที่ส่องลอดผ่านม่านผ้าไหมเข้ามา

ผมยกมือขึ้นเหนือศีรษะแล้วบิดขี้เกียจ รู้สึกถึงเสียงกระดูกที่ลั่นกรอบแกรบและร่างกายที่ปวดเมื่อยซึ่งกำลังประท้วง ขณะที่ความง่วงงุนสุดท้ายได้จางหายไปจากดวงตา อาการปวดหัวตุบๆ บอกผมว่าเมื่อคืนผมคงจะเมาหัวรา...