บทที่ 35: การประชุมครั้งแรกที่ไม่น่าพอใจ

“ทำไมนายไม่บอกฉันว่ากำลังจะพาเขาไปโรงพยาบาล ฉันจะได้ไปรับพวกนายได้ บ้าเอ๊ย ตอนนี้ฉันเลยรู้สึกเหมือนเป็นคนเ**้ยๆ ไปเลยที่ไปว่านายเมื่อกี้!”

ฉันถอนหายใจ พลางนวดขมับขณะฟังโคลพล่ามไม่หยุดอยู่หน้าห้องของไนท์ “ไม่เป็นไร” ฉันบอกเขา “ฉันพาเขามาถึงนี่ได้สบายๆ แล้วก็โบกแท็กซี่มันเร็วกว่าโทรให้นายรีบถ่อมาเยอะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ