บทที่ 40: การรวมตัวกัน

ไนท์

“พระเจ้า มันยังไม่ตาย!” นั่นคือสิ่งแรกที่เพื่อนๆ พูดตอนที่พวกเขาแทบจะกระโจนเข้าทับผมทันทีที่ก้าวขาลงจากรถหน้าคณะ

“โอ๊ย! พวกมึง! เจ็บนะเว้ย!” ผมพยายามร้องเตือนตอนที่น้ำหนักของพวกเขาเริ่มจะทนไม่ไหว แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว เราสามคนก็ล้มกลิ้งลงไปกองกับพื้นด้วยกัน

แต่ถึงแม้จะเจ็บหลังและฝ่ามือคงจะถ...