บทที่ 48: การย้อนกลับ

แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามา ทำให้ผมขยับตัวยุกยิกทั้งที่ยังหลับใหล พร้อมกับจัดแขนที่ปวดเมื่อยให้เข้าที่เข้าทางกับคนที่นอนอยู่ข้างๆ ได้ดีขึ้น

แม้จะยังไม่ตื่นเต็มตา แต่ผมก็รู้ดีว่าใครอยู่ข้างกาย ไม่มีทางเลยที่ผมจะจำกลิ่นกายของเขา...หรือความอบอุ่นจากผิวของเขาผิดคนได้

ผมยังคงหลับตาพริ้ม ดื่มด...