บทที่ 77: ฉันอยากเห็นสิ่งนี้ตลอดไป

เมื่อแสงเริ่มลอดผ่านช่องว่างระหว่างม่านเข้ามาในห้อง ผมก็ขยับตัวตื่นจากห้วงนิทราอันแสนสบาย แผ่นหลังของไนต์แนบชิดอยู่กับอกของผม แขนข้างหนึ่งของผมพาดอยู่บนตัวเขา ส่วนอีกข้างรองอยู่ใต้ศีรษะเขาจนรู้สึกชาไปหมดเพราะน้ำหนักที่ทับอยู่

ผมพยายามค่อยๆ ลุกขึ้นโดยไม่ให้เขาตื่น แต่ก็เพิ่งจะดึงแขนที่ชาหนึบออกมาจาก...