บทที่ 94: สิ่งเดียวที่สำคัญ

คำว่า ‘อึ้ง’ คงจะน้อยเกินไปที่จะอธิบายว่าผมตกใจแค่ไหนที่เห็นรูปพวกนั้น แต่ผมไม่ได้โกรธนะ ไม่เลย ผมแค่...รู้สึกประหลาดใจจริงๆ มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ ที่แล่นซ่านไปทั่วทั้งตัวและบีบรัดหัวใจของผม

ผมเดินกลับมาที่ออฟฟิศโดยไม่รู้ตัว ในมือยังคงถือนิตยสารที่เปิดค้างไว้หน้าที่มีรูปผมกับไนท์

ทีน่ากับหยินคือค...