บทที่ 10 แค่บังเอิญฤาพรหมลิขิต (50%)

“เอ้า…หลีกทางสิวะ” พ่อหนุ่มเจ้าอารมณ์ชักสีหน้าใส่คนสนิท

“เอ่อ…” วิกเตอร์ทำท่าอ้ำๆ อึ้งๆ พร้อมปรายตาข้ามไหล่เจ้านายหนุ่ม เดเรคกลอกตาไปมา แล้วหมุนกายสูงใหญ่ไหล่กว้างกลับไปด้านหลัง วินาทีถัดมาร่างสะโอดสะองก็โถมตัวเข้าหา วิกเตอร์เห็นอย่างนั้นจึงเดินเลี่ยงไปทางห้องทำงานของเจ้านายอย่างรู้หน้าที่    ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ