ซ่อนเงารัก…จอมทัพ

เสียงดนตรีดังกระหึ่มไปทั่วผับ ผู้คนมากหน้าหบายตาต่างโคจรมาที่นี่เพื่อแสวงหาความสุข บ้างก็เพื่อลบลืมอดีต บ้างก็เพื่อเติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย บางก็มาเพียงเพื่อต้องการสังสรรค์พบปะผู้คน

โต๊ะหนึ่งในโซนวีไอพีกำลังสนุกสนานกันอย่างหลุดโลก หนึ่งในสมาชิกของกลุ่มคือหญิงสาวหน้าตาสวยหวานราวฟ้าประทานให้ แต่ความจริงแล้วกว่าเธอจะสวยประดุจรูปปั้นเช่นนี้ก็ผ่านคมมีดของหมอทั้งจากไทยและเกาหลีมาครั้งแล้วครั้งเล่า เธอพยายามทำทุกหนทางเพื่อให้ตัวเองดูดี เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เธอนั้นยืนหยัดอยู่ในสังคมนี้ได้

ร่างบางระหงทรวดทรงงดงามตามมาตฐานความงาม ชุดเดรสสีแดง รัดรูปโชว์ส่วนโค้งส่วนเว้าของเรือนร่างอย่างตั้งใจ เธอตกเป็นเป้าสายตาของชายหนุ่มบริเวณใกล้เคียง สายตาหิวกระหายจับจ้องมาที่หญิงสาวซึ่งกำลังวาดลวดลายขยับร่างกายไปตามจังหวะของดนตรีด้วยอาการมึนเมา

ปากเรียวได้รูปยิ้มหวาน ดวงตาปรือด้วยพิษฤทธิ์ของแอบกอฮอล์ แม้จะทำงานอยู่กับน้ำเมามาโดยตลอด แต่ก็ไม่เคยดื่มหนักขนาดนี้มาก่อน

“ไปจับอีคามี่มานั่งที่เถอะ ก่อนที่มันจะโดนใครลากไปกิน” หญิงสาวเจ้าของงานวันเกิดร้อบอกเพื่อนที่อยู่ใกล้กับคนเมามากกว่าเธอ ‘คามี่’ คนที่กำลังถูกแอลกอฮอล์กลืนกินจนแทบจะยืนไม่ไหว ต้องใช้เก้าอี้พยุงตัวไว้ แต่ก็ยังพยายามจะเต้น

“โอ๊ย!! กำลังสนุกเลย” คนถูกบังคับให้นั่งที่พูดขึ้น ตาสองข้างแทบจะปิดสนิท คอยาวระหงทรุดลงจนแทบวางศีรษะลงบนโต๊ะ

“ใครเลิกยุให้มันกินเลยนะ ดูสภาพมันด้วย” พรทิวาเจ้าของวันเกิดร้องห้าม ที่คามี่ หรือคามิเลียเมาหนักขนาดนี้ ก็เพราะถูกเพื่อนๆ ยุให้กินโชว์ความสามารถสาวนั่งดริ๊งตัวท็อปของเธอ แต่เพราะตอนทำงานเธอไม่ได้ดื่มหนักเท่านี้ บางทีก็ได้รับดื่มโดยที่ไม่ได้ดื่ม เพราะต้องเซฟตัวเองจากลูกค้า เนื่องจากคามิเลียไม่ได้รับงานขาย รับเพียงงานเอนเตอร์เทรนเท่านั้น

“แล้วมันจะกลับยังไงเนี่ย” หญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น

“เดี๋ยวส่งมันขึ้นแท็กซี่ไปก็ได้มั้ง”

“มันจะบอกทางถูกเหรอสภาพนี้” ทุกคนต่างก็เกี่ยงกันไปส่งคามิเลีย เพราะต่างก็เมาไม่น้อยไปกว่าเธอสักเท่าไหร่ แต่เพราะส่วนใหญ่มีแฟนมาคอยคุมเลยมีลู่ทางกลับ แต่เพราะความสวยของคามิเลียคนนี้ บวกกับอาชีพที่เธอทำอยู่ ทำให้คนอื่นๆ ในกลุ่มมักจะระแวงแฟนตัวเองว่าจะไปหลงเสน่ห์ของเธอเข้า จึงไม่มีใครอยากจะอาสาไปส่งเธอสักคน

คามิเลียเป็นสาวลูกครึ่ง ที่พ่อเป็นชาวอังกฤษ มาพบรักกับแม่ของเธอที่ทำงานขายบริการอยู่พัทยา สองคนมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกันจนออกมาเป็นเธอ แต่พ่อของเธอนั้นมาที่ไทยเพียงเพื่อเที่ยวหาความสุขใส่ตัว จึงไม่ได้รับผิดชอบกับการที่แม่ทำให้เธอเกิดมา คามิเลียสู้ชีวิตมาตั้งแต่เด็ก ทำงานทั้งหนักทั้งเบา ปากกัดตีนถีบส่งตัวเองเรียนตั้งแต่มัธยม ชีวิตเพิ่งจะสบายขึ้นก็ตอนมหาวิทยาลัยหลังจากที่รู้จักกับงานขายความสวย

“มึงก็ไปส่งมันสิอีพร มึงเป็นคนชวนมันมาไม่ใช่หรือไง” หญิงสาวคนหนึ่งเสนอขึ้น

“คอนโดกูกับคอนโดมันอยู่คนละทิศเลยค่ะ ใครกลับทางเดียวกับมันพามันไปส่งทีนะ” แม้แต่พรทิวาเจ้าของงาน ที่เป็นคนชวนคามิเลียมาก็ยังปฏิเสธที่จะไปส่ง เธอนั้นก็มีแผนจะไปต่อกับเพื่อนกลุ่มอื่นอีก หากมัวไปส่งคามิเลียคงจะเสียเวลาเกินไป

“ไม่ต้อง เดี๋ยว....เอิกกก...กูกลับแท็กซี่ กูไหว” เสียงคามิเลียดังขึ้น แม้เธอจะอยู่ในอาการมึนเมา แต่ยังพอมีสติรับรู้เสียงของคนรอบข้างอยู่บ้าง เธอเองก็ไม่ได้อยากจะเป็นภาระใครสักเท่าไหร่ ยิ่งได้ยินแต่ประโยคเกี่ยงกันก็ยิ่งไม่อยากจะพึ่งพาใคร

หญิงสาวประคองตัวเองออกมาจากผับด้วยสติที่ไม่เต็มร้อยนัก เธอมายืนรอแท็กซี่สักคันที่จะพาเธอกลับไปห้องพัก เวลานี้ร่างกายอยากจะปิดสวิตช์พักผ่อนเหลือเกิน

“จะกลับแล้วเหรอ?” เสียงของใครบางคนดังมาจากด้านหลัง ทำให้คามิเลียต้องหันไปมองดูแม้เธอจะไม่อยากขยับตัวเลยก็ตาม ภาพของเขาคนนั้นเลือนรางจนแทบมองไม่ออก แต่ด้วยรูปร่างสูงโปรง แผ่นอกกว้างกำยำ อีกทั้งชุดที่สวมใส่ก็พอจะเอาได้ว่าเป็นผู้ชาย

“จอมเหรอ?” เมื่อเขาก้มหน้าลงมาใกล้ๆ ดวงตาที่ใกล้จะปิดลงของเธอ ก็ทำให้เธอได้เห็นใบหน้าของเขาชัดขึ้น และเหมือนว่าโชคจะเข้าข้างเธอแล้ว เมื่อคนที่เดินเข้ามาทักนั้น เป็นคนที่เธอรู้จักและไว้ใจได้ แต่อีกฝ่ายกลับฟังไม่ทันว่าเธอพูดอะไร เพราะเสียงดนตรีที่ดังมาจากด้านใน บวกกับเธอนั้นพูดเบาจนเกินไป

“ให้ผมไปส่งไหม...อะ....อ้าว” ร่างบางเซถลาเข้าไปซบแผ่นอกกว้างของคนที่เข้ามาทักทาย เขายังไม่ทันจะได้สนทนาอะไรกับเธอเลย ภาพทุกอย่างก็ตัดไปเสียแล้ว แต่แววตาของเธอก่อนที่จะหลับลง ก็ดูจะพอใจที่เห็นเขา ฉะนั้นหากไม่รู้ทางไปคอนโดฯ ของเธอ เปลี่ยนไปนอนที่คอนโดฯ ของเขาแทนก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร

เขาประคองสาวสวยไปที่รถทันที ไม่ว่าเธอจะเต็มใจไปกับเขาหรือไม่ก็ตาม วันนี้ไม่ทันได้ล่าก็มีกวางตัวงามมานอนกองตรงหน้าเสียแล้ว เขาวางเธอลงที่เบาะข้างคนขับ แล้วรีบเหยียบมิดไมล์ตรงไปที่คอนโดฯ ของตัวเองซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก ตลอดทางเขามองชมเรือนรางงามของแม่กวางน้อยเหยื่อในค่ำคืนนี้อย่างอดรนทนไม่ไหว อยากขย้ำเธอใจจะขาด

จากลานจอดรถไปจนถึงลิฟต์ค่อนข้างทุลักทุเล เพราะคามิเลียไม่สามารถเดินเองได้เลย เจ้าของคอนโดฯ ต้องกึ่งอุ้ม กึ่งพยุงพาเธอเดินเข้าไปข้างใน

เมื่อมาถึงห้องจึงไม่รอช้า รีบวางร่างระหวงลงบนเตียง แล้วจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจากร่างกายของตัวเอง จากนั้นก็โถมตัวใส่ร่างบางที่นอนแผ่หลาไม่ได้สติอยู่บนเตียง

“จะทำอะไรคะ...คืนนี้คามี่เมามากแล้ว ขอนอนพักเถอะนะ” เสียงกระเส่าของหญิงสาวเมื่อถูกรบเร้าเอ่ยบอก แต่มีหรือคนหิวโหยจะยอมฟัง เขาไม่ได้พาเธอมานอนพักเสียหน่อย มือหนาถลกกระโปรงรัดรูปขึ้นไปกองไว้ที่เอวคอด แม้ว่าเจ้าของเรือนร่างเย้ายวนจะพยายามปัดป้อง แต่ก็ไม่เป็นผล ชายหนุ่มใช้มือข้างหนึ่งรวบแขนเรียวสองข้างของคามิเลียขึ้นไปกดไว้เหนือศีรษะของเธอ จมูกโด่งเป็นสันสูดดมซอกคอขาว คนถูกกระทำแม้จะบิดตัวหนีแต่กลับรู้สึกชอบ ลมหายใจอุ่นพ่นลงบนผิว ชวนให้ไรขนบนร่างกายพร้อมใจกันลุกซู่

“ไหนว่าขอนอนพักไง” นิ้วแกร่งกรีดไถบนแพนตี้ตัวบางที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำสวาทของหญิงสาว ทำให้เขารับรู้ว่าบัดนี้เธอเองก็กพำลังต้องการไม่น้อยไปกว่าเขาเลย

“ก็คุณกวนคามี่ขนาดนี้ จะอดทนยังไงได้ล่ะคะซี๊ดดด....” หญิงสาวร้องครางเมื่อปลายนิ้วสอดเข้าไปใต้ผ้าบาง กรีดลงตามร่องชื้นแฉะของเธอ ริมฝีปากกัดกระชากเกาะอกสีแดงจนล่นหลุดลงมากองรวมกับกระโปรงอยู่ที่เอว เผยให้เห็นอกอวบเย้ายวน ริมผีฝากร้อนระอุระเรงดูดดุดเนินอกอวบอย่างรุนแรง

เขาก้มหน้าดูดเสียอกอวบอยู่อย่างนั้น จนคามิเลียเริ่มเสียวจนดิ้นพล่าน นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้รับรสชาติถึงใจขนาดนี้

คนคุมเกมก็ค่อยๆ เลื่อนตัวลงมาจับขาของหญิงสาวให้กางออก ลมหายใจของเขากระทบเข้ากับกลีบสวาทของคามิเลียพาให้ท้องน้อยร้อนดั่งมีไฟลุกโชน แพนตี้ตัวบางที่เปียกชุ่มถูกถอดโยนลงไปที่พื้น ก่อนที่เจ้าของห้องจะเดินไปหยิบคอนด้อมในตะกร้าน้อยบนโต๊ะข้างเตียงมาหนึ่งชิ้น เพื่อสวมใส่ก่อนออกรบ

ร่างสูงย่อตัวลงนั่งที่หว่างขาเรียว เขาฟุบหน้าลงแล้วใช้ลิ้นสากตวัดร่องสวาทเชยชิมนำหวานที่กำลังไหลนอง แค่ครั้งแรกที่โดนลิ้นเขาคามิเลียก็แอ่นเอวรับด้วยวามพอใจ มือเรียวจิกขยำผมของชายหนุ่มด้วยความเสียว เขาตวัดซ้ายทีตวัดขวาที บางทีก็เอานิ้วแหย่เข้าไปด้วย

“ชอบมั้ย”

“ชะ....ชอบ”

“อยากได้แบบไหนก็บอกมานะ เดี๋ยวกายจะจัดให้สาสมเลย จะทำให้เสียวสุดๆ จนลืมกันไม่ลง”

“อื้ม....บะ..แบบนี้แหละ...อ่า...”

“ร้องอีกสิ ครางดังๆ เลย…อื้อ.....” พูดจบเขาก็ใช้แขนสอดใต้ขาเรียว แล้วยกขึ้นข้างหนึ่งพาดเอาไว้บนบ่ากว้าง แก่นกายร้อนสอดใส่เข้ารูสวาทอย่างแรง จนคามิเลียร้องลั่น

“เป็นไงชอบท่านี้มั้ย เสียวดีมั้ยละที่รัก” ได้ยินเขาเรียกแบบนั้นก็ยิ่งรู้สึกเร้าอารมณ์ขึ้นไปอีก ไม่คิดว่าคำพูดพวกนี้จะทำให้รู้สึกเสียวขนาดนี้มาก่อน เพราะปกติเวลาร่วมรักกัน แฟนของเธอจะไม่ได้พูดอะไร จึงทำให้ไม่เคยสัมผัสความรู้สึกพวกนี้มาก่อน

“ชอบ…เสียว…”

“เสียวอะไรที่รักจ๋า…” หญิงสาวลังเลนิดหนึ่งเพราะไม่เคยพูดอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ก็ตัดสินใจพูดออกไปเพราะอารมณ์ในตอนนั้น

“เสียว...อื้อ…เสียวที่สุดเลย” คามิเลียร้องครางด้วยความเสียวซ่าน ไม่รู้ว่าเพราะแอลกอฮอล์ที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกาย หรือเพราะอะไร ที่ทำให้เธอรู้สึกว่าบทรักในค่ำคืนนี้ ร้อนแรงถึงพริกถึงขิงสะใจเธอเหลือเกิน

“งั้นจะกระแทกแรงๆ เลยนะ ชอบมั้ย”

“ชอบ…กระแทกแรงๆ เลย อื้อ” แก่นกายร้อนกระแทกใส่ความต้องการของคามิเลียอย่างแรง จนสาสมใจของเธอ ไม่นานความรู้สึกเกร็งก็บีบรัดให้เขาเสร็จสมไปพร้อมๆ กับเธอ ร่างกำยำฟุบตัวลงไปนอนแผ่หราอยู่ข้างคามิเลียที่นอนหอบไร้เรี่ยวแรง เขาหันมองดูหญิงสาวที่ในตอนนี้เข้าห้วงนิทราไปเรียบร้อยแล้ว

“ปล่อยให้พักยกก่อนก็แล้วกัน ก่อนจะแยกย้ายคงต้องขออีกสักรอบ” เขาพูดพึมพำ แม้จะรู้สึกเสียดายที่เกมนี้จบเร็วเกินไปหน่อย เขาพิจารณามองหญิงสาวอย่างพอใจ แม้ว่าเธอจะไม่ได้มีส่วนร่วมกับศึกสวาทในครั้งนี้สักเท่าไหร่ แต่เสียงหวานที่ครางกระเส่าก็เร้าอารมณ์ของเขาได้ดี อีกทั้งใบหน้าสวยและรูปร่างเย้ายวนของเธอ ทำให้ได้คะแนนพิเศษจากเขาไปพอสมควร เพียงไม่นานชายหนุ่มก็หลับลงด้วยความเหนื่อย แม้ว่าจะวางแผนไว้ว่าจะปลุกคามิเลียให้ตื่นขึ้นมาต่ออีกสักยกก็ตาม