บทที่ 471 เมดิสัน เฟรมส์ ฟีบ

ฟีบีเกาะติดธีโอดอร์ราวกับเขาเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเธอ แขนขาที่แข็งทื่อและชาไปหมดเริ่มรู้สึกได้อีกครั้ง น้ำตาไหลอาบใบหน้าของเธอ

"ธีโอดอร์ ฉันชนคน" ฟีบีพูดออกมาอย่างสะอื้น

ธีโอดอร์รู้สึกได้ว่าเธอกำลังสั่นเทาเหมือนใบไม้ เขาลูบหลังเธอไปมา พยายามปลอบให้เธอสงบลง "เฮ้ ไม่เป็นไร ผมจัดการเอง อย่าตกใจไปเลย"

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ