บทที่ 492 คุณไม่จำเป็นต้องกลัวฉัน

หลอดไฟในตึกเก่าดับวูบลง ทิ้งให้ห้องมืดสนิท ฟีบีนั่งเอนตัวอยู่บนโซฟา รู้สึกถึงลมเย็นที่แทรกซึมเข้ามาตามรอยแตกทุกช่อง กระทบตัวเธอราวกับถูกทุบด้วยของหนัก

เธอหนาวจนแทบแข็ง

ฟีบีหลับตาลง และทันใดนั้น ภาพหนังสือพิมพ์เก่าเหลืองซีดก็ผุดขึ้นในความคิด ฮาร์เปอร์อยู่ตรงนั้น ยิ้มเหมือนคนโง่ มองเธอด้วยสายตาอ่อนห...