บทที่ 816 การนวดโดโนวาน

รูบี้วางแก้วลงบนโต๊ะ "ฉันจะออกไปข้างนอกแล้วนะ"

โดโนแวนมองหลังเธออย่างเย็นชา "รอแป๊บนึง"

รูบี้หยุดชะงัก หันกลับมาด้วยความดีใจ ดวงตาเป็นประกายขณะมองโดโนแวน "มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ บอกได้เลยนะคะ"

เห็นสีหน้าประจบของเธอ โดโนแวนขมวดคิ้ว "เธอนวดเป็นไหม"

พูดออกไปแล้วเขาก็รู้สึกเสียใจ รูบี้เป็นคนที่ถูกตาม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ