บทที่ 870 การใช้ยากับบาดแผลของเธอ

เอวานสัมผัสได้ถึงความน้อยใจของเธอแต่ก็ไม่ได้ปลอบโยน บางทีความเงียบของเขาอาจทำให้เกรซรู้สึกสบายใจขึ้น เธอจึงเริ่มเปิดใจมากขึ้นเรื่อยๆ

หลายปีที่ผ่านมา เธอเก็บกดความคับข้องใจไว้มากมาย และดูเหมือนว่าในที่สุดเธอก็ได้เจอที่ระบาย เธอเอาแต่พรั่งพรูออกมาไม่หยุด

นี่เป็นครั้งแรกที่เอวานได้ยินเธอพูดมากขนาดนี้...