บทที่ 88 ความตึงเครียดที่ไม่มั่นคง

ช่วงเวลาพิเศษเมื่อสามปีก่อนนั้นละเอียดอ่อนเกินกว่าที่ธีโอดอร์จะไม่คิดให้ลึกซึ้ง เขามองฟีบีด้วยดวงตาที่ดูเหมือนจะแฝงไว้ด้วยเปลวไฟแห่งความคาดหวัง ฟีบีผลักเขาออก แต่เขาไม่ขยับเขยื้อน

มีเสียงฝีเท้าเดินผ่านนอกประตู และฟีบีได้ยินเสียงของรูบี้ เธอหันศีรษะและนึกถึงคำพูดของวาเนสซ่าที่เอ่ยถึงจูบแรกในโรงเรียน...