บทที่ 27 27

27

ราวห้าทุ่มเศษวันเดียวกัน

แอรอนเดินหน้าตูมเข้ามาในบ้าน เท้าใหญ่ก้าวเดินเร็วๆ ขึ้นไปตามบันได เร่งฝีเท้าไปยังห้องนอนของตนด้วยหัวใจอันรุ่มร้อน วันนี้เขาอารมณ์ไม่ดีตั้งแต่ช่วงเที่ยง หลังจากได้รับโทรศัพท์จากบิดาว่า จะให้วิลเลี่ยมไปรับตัวณัฐกานต์ที่บ้าน โดยให้เหตุผลว่า มีเรื่องสำคัญจะพูดด้วย ตอนนั้นเข...