บทที่ 39 39

39

ผู้เป็นภรรยายิ้มเขิน “จริงหรือเปล่าคะ มาพูดให้โซเฟียดีใจเล่นๆ หรือเปล่าก็ไม่รู้”

“จริงสิครับ พี่คิดถึงโซเฟียที่สุดเลย” ลำแขนใหญ่โอบเอวของภรรยา จรดปลายจมูกหอมแก้มนวลที่เขาบอกว่าคิดถึงหนักหนาฟอดใหญ่ “กลับบ้านกันดีกว่านะ แล้วพี่จะทำให้โซเฟียรู้ว่า พี่คิดถึงโซเฟียมากแค่ไหน”

อัคนารถต้องพูดดีทำดีกับ...