บทที่ 11
เมื่อเข้ามาแล้ว ก็แค่อย่าคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์ก็พอ"
ฮั่นน้อยตั้งใจพูดให้กระชับและโหดร้าย เพราะถ้าเขาไม่พูด สิ่งที่รอเด็กบนเตียงคนนี้อยู่ก็มีแต่ความจริงที่โหดร้ายและมืดมนยิ่งขึ้น
เขาคิดครู่หนึ่ง แล้วจู่ๆ ก็ยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างไม่หวังดี รินน้ำส่งให้กู้ฮั่น มองเขาดื่มไปสองสามอึก แล้วรับแก้วกลับมาวาง ฮ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6

7. บทที่ 7

8. บทที่ 8

9. บทที่ 9

10. บทที่ 10

11. บทที่ 11

12. บทที่ 12

13. บทที่ 13

14. บทที่ 14

15. บทที่ 15

16. บทที่ 16

17. บทที่ 17

18. บทที่ 18

19. บทที่ 19

20. บทที่ 20

21. บทที่ 21

22. บทที่ 22

23. บทที่ 23

24. บทที่ 24

25. บทที่ 25

26. บทที่ 26

27. บทที่ 27

28. บทที่ 28

29. บทที่ 29

30. บทที่ 30

31. บทที่ 31

32. บทที่ 32

33. บทที่ 33

34. บทที่ 34

35. บทที่ 35

36. บทที่ 36

37. บทที่ 37

38. บทที่ 38

39. บทที่ 39

40. บทที่ 40

41. บทที่ 41

42. บทที่ 42

43. บทที่ 43

44. บทที่ 44

45. บทที่ 45

46. บทที่ 46

47. บทที่ 47

48. บทที่ 48

49. บทที่ 49

50. บทที่ 50

51. บทที่ 51

52. บทที่ 52

53. บทที่ 53

54. บทที่ 54

55. บทที่ 55

56. บทที่ 56

57. บทที่ 57

58. บทที่ 58

59. บทที่ 59

60. บทที่ 60

61. บทที่ 61

62. บทที่ 62

63. บทที่ 63


ย่อ

ขยาย