บทที่ 42 โทระกลับมา

"ไม่มีอะไร"

เอมิลี่ชำเลืองมองเจมส์อย่างรวดเร็ว แล้วเก็บโทรศัพท์และล้มตัวลงนอนข้างเมสัน

ไฟในห้องดับลง เหลือเพียงโคมไฟกลางคืนดวงเล็ก ๆ บนโต๊ะข้างเตียง

แสงนวลอบอุ่นส่องกระทบใบหน้าหล่อเหลาคมคายของเจมส์ ทำให้ดูราวกับอยู่ในความฝัน

เอมิลี่หันไปมองใบหน้าของเจมส์ที่สามารถสะกดใจใครก็ได้ เธออดคิดไม่ได้ว่าถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ