บทที่ 62 ความปรารถนาแห่งความโกลาศ

เอาน่า ก็แค่เด็กเอง คุณนายโคลแมนไม่เห็นจะต้องใจร้ายขนาดนั้นเลย

นั่นสิ ถึงคุณนายโคลแมนจะทำเค้กนั่นเองก็เถอะ เดี๋ยวก็อบใหม่อีกก้อนก็ได้นี่

ดูเด็กน้อยน่าสงสารคนนั้นสิ ท่าทางเสียใจมากเลย

ใช่ๆ ปล่อยๆ ไปเถอะน่า

เสียงซุบซิบที่ดังขึ้นรอบตัวทำให้ใบหน้าของเฟรยามืดครึ้มลงไปอีก

ก่อนหน้านี้เฟรยาเคยได้ยินจากแซนธี...