หวามรักนางบำเรอชั่วคืน

"อื้อ..." อาการปวดหัวที่เกิดขึ้น ส่งผลให้คนที่นอน อยู่บนเตียงยกมือขึ้นกุมศีรษะ ร่างบางบิดส่ายไปมาเมื่อเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ อาการครั่นเนื้อครั่นตัว มาพร้อมกับความร้อนรุ่มตามร่างกาย มือบางที่กุมศีรษะในตอนแรก เริ่มลูบไล้ไปตามต้นแขนตัวเอง เมื่อไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศตกลงมากระทบผิวกาย อยู่ๆความร้อนก็พุ่งขึ้นสูง ร่างกายสะบัดร้อนสะบัดหนาวจนอยู่ไม่สุข

"ยุทธคะ...ช่วยอิงด้วยค่ะ" อิง หรือ อิงวรา ร้องเรียกแฟนหนุ่มเพราะต้องการขอความช่วยเหลือจากเขา เมื่อจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับร่างกายของตัวเองไม่ถูก ก่อนหน้านี้เธอนั่งดื่มกับแฟนหนุ่มที่ผับแห่งหนึ่ง เธอรู้ตัวว่าตัวเองดื่มไม่เก่ง จึงเลือกดื่มแต่น้ำผลไม้ แต่เมื่อทนกับคำรบเร้าของยุทธนาไม่ไหว จึงดื่มเครื่องดื่มสีสวยรสหวานไปหลายแก้ว เพราะติดใจในรสชาติของมัน บวกกับคำยุยงของแฟนหนุ่ม อิงวราเลยตามใจเพราะอยากให้เขามีความสุข

"ยุทธ..." ตากลมโตปรือขึ้นมองคนที่ยืนอยู่ปลายเตียง อยากให้เขาพาไปส่งบ้านเหมือนกับทุกครั้ง ถึงจะคบกันมานานแต่เธอก็เว้นระยะห่าง เพราะอยากมอบความบริสุทธิ์เป็นของขวัญให้เขาในวันแต่งงาน ที่กำลังจะถึงในอีกไม่กี่เดือนนี้

ริมฝีปากของคนที่ยืนเปลือยอกอยู่ปลายเตียงบิดขึ้น เมื่อเธอยังเรียกชื่อยุทธนาซ้ำๆ ถ้าเธอรู้ว่าคนที่กำลังเรียกหาพาเธอมาโยนไว้บนเตียงให้เขา เพื่อแลกกับหนี้สินก้อนโตที่ติดไว้ในบ่อน เธอจะรู้สึกยังไง ใจหนึ่งก็สงสารที่เธอถูกคนรักหักหลัง แต่จะให้เขาทำอย่างไร เขามันนักธุรกิจเมื่อลงทุนไปแล้วก็ต้องได้ผลตอบแทนคืนมา แม้มันจะไม่คุ้มค่า แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย ภูดิศคิดในใจเมื่อก้าวไปจนชิดขอบเตียง

ตากลมโตพร่าเลือนพยายามเพ่งมอง คนที่เดินเข้ามาจนชิด คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน เมื่อกลิ่นที่ลอยมาเข้าจมูกไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมที่คนรักใช้เป็นประจำ ถึงแม้สติจะเลือนลางแต่เธอก็ยังจำได้

"คุณ!" ร่างบางถอยหนี เมื่อเขาคนนั้นก้าวขึ้นมาบนเตียง

"ยุทธ! ยุทธคะ! ช่วยอิงด้วย!" ร้องหาคนรักพร้อมกับขยับหนี พยายามคลานลงจากเตียง แต่ถูกมือหนาคว้าเข้าที่ข้อเท้า แล้วกระชากกลับมาจนชิดกับกายแกร่ง

"กรี๊ดดด!" การกระทำป่าเถื่อนที่เกิดขึ้น ทำให้

อิงวราแน่ใจว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ยุทธนา

"ช่วยด้วย!" เสียงที่เปล่งออกมาเบาเหมือนเสียงกระซิบ เรี่ยวแรงที่มีพากันเหือดหาย แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังไม่ยอมแพ้ ยกขาเตะถีบไปทั่วเพราะอยากไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เกิดอะไรขึ้น! ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ผู้ชายคนนี้เป็นใคร แล้วยุทธนาหายไปไหน เขาต้องทำร้ายยุทธนาแน่ๆ

"หยุดนะ ผมบอกให้หยุด!" การกระทำของหญิงสาวไม่ได้ทำให้เขาเจ็บก็จริง แต่ก็สร้างความรำคาญไม่น้อย ภูดิศตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง ไหนๆหมูก็มาอยู่ในอวยแล้ว ถ้าเขาไม่เชือดก็คงจะเสียเชิงชาย ถึงแม้ยุทธนาจะการันตีความบริสุทธิ์ของคนในอ้อมแขน แต่ภูดิศก็ไม่เชื่อเลยสักนิด

"ปล่อย! ชะ..." ร่างบางดิ้นรนขัดขืน เมื่อถูกคุกคาม คำพูดที่เหลือค้างไว้แค่ริมฝีปาก เมื่อปากหนาฉกลงมาบนปากอิ่มอย่างแรง ลิ้นเล็กรับรู้รสเลือด เมื่อฟันคมๆกระแทกลงมาบนผิวเนื้ออ่อน มือบางผลักลงบนอกแกร่ง พยายามเบี่ยงหน้าหนีแต่ก็ไม่มีแรงขัดขืน น่าจะเป็นเพราะแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป เธอถึงมีสภาพไม่ต่างจากคนที่เป็นอัมพาต รับรู้ทุกอย่างแต่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

ริมฝีปากร้อนบดขยี้ลงมาบนปากอิ่มอย่างแรง เพื่อทำโทษที่เธอทำให้เขาเสียเวลา คืนนี้แทนที่เขาจะได้ไปปาร์ตี้กับหุ้นส่วน ที่จัดงานเลี้ยงระเริงสวาทบนชายหาดส่วนตัว แต่กลับต้องมาหัวเสียเพราะเหลือบไรตัวเล็กๆ ทำเรื่องให้เขาต้องวุ่นวาย ยุทธนาเป็นลูกนักการเมืองใหญ่ก็จริง แต่นั่นไม่ได้มีผลกับเขา เมื่อเป็นหนี้ก็ต้องใช้ และเมื่อไม่มีเงินมาคืนตามกำหนด ก็ต้องหาทรัพย์สิน หรืออะไรที่มันพอทดแทนกันได้มาใช้คืนให้เขา แต่สิ่งที่หมอนั่นนำมาใช้หนี้ กลับไม่คุ้มค่าเลยสักนิดกับเงินที่เขาเสียไป ก่อนเข้ามาในห้องนี้ ภูดิศ อัดมือขวาจนน่วม ที่สาระแนตัดสินใจแทนเขา มันเห็นเขาอดอยากปากแห้งขนาดนั้นเลยหรือ ถึงได้ยอมแลกเงินจำนวนหลายล้าน กับคนที่นอนนิ่งเหมือนหุ่นอยู่บนเตียงนี่ นึกแล้วก็ยังโมโหไม่หาย เขาเคยบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าไม่ชอบพวกที่ไม่เป็นงาน สำหรับเขาผู้หญิงคือเครื่องบำบัดอารมณ์ ความบริสุทธิ์ผุดผ่องอะไรนั่น เขาไม่อยากได้เลยสักนิด

"เสียเวลาฉิบหาย!" ก่นด่าเมื่อปลดกางเองยีนส์ออกจากเอวสอบ คนที่อยู่บนเตียงยังนอนนิ่งเหมือนหุ่น ไม่รู้ว่าหมอนั่นเอาอะไรให้กิน ถึงได้แข็งทื่อเป็นท่อนไม้ ทำให้มันจบๆจะได้ไปต่อ จืดชืดแบบนี้อย่างมากก็แค่น้ำเดียว