บทที่ 17 ทำเพราะรัก (1)

“นาวา!!”

“ไอ้นาวา!!!”

“อะไรของมึงหนักหนาวะ” ผมเดินไปเปิดประตูให้นาวินที่มันเคาะประตูเสียงดังลั่น

“แล้วมึงไม่ไปทำงาน?” มันมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า

“ที่แผนกกูเขาให้เด็กฝึกงานหยุด 1 อาทิตย์”

“เขาจะลองระบบใหม่ มันเป็นความลับคนนอกห้ามเข้าไปยุ่ง”

“แล้วมึงล่ะทำไมแต่งตัวแบบนี้?” วันนี้มันแต่งตัวอย่างหล่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ