บทที่ 29 ไม่มีข้อแก้ตัว (1)

“ไม่มีงานทำรึไง?” พี่เจย์พูดเรียบ ๆ แต่น้ำเสียงโคตรน่ากลัว

“อึก...พี่ชาย!!” คิตตี้เดินเข้าไปกอดพี่เจย์ ไม่อยากจะคิดมากนะแต่ช่างเถอะ

“กลับบ้านไป!” พี่เจย์ดันตัวคิตตี้ออกจากตัวแล้วเดินตรงมาหาฉัน

พรึบ!! “เนย..” พี่เจย์ถอดสูทมาสวมให้ พร้อมช้อนตัวอุ้ม สองมือกอดคออย่างอัตโนมัติ ไม่กล้ามองหน้าเขาเลยตอนนี้

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ