บทที่ 8 หาแต่เรื่อง(4)
“พ่อมึงมา...” พลอยมันกระซิบเบา
“พ่อ?” “กูไม่มีพ่อพลอย มึงเมาปะวะ” ตอนนี้ฉันกำลังมองวินกับโซดา วินนะมันกำลังพูดปลอบเช็ดน้ำตาให้ยัยโซดา น่าอิจฉาสุด ๆ
“ผัวมึงมา!!” มันกระซิบอีกครั้ง
“ผัว?” ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย ผัว ผัวอะไรของมัน
“อืม”
“กูไม่มีผัว!! มึงนี่ยังไง!!” ฉันตอบออกไปเสียงดังอย่างมั่นใจ
“มึงแน่ใจนะ” “แล้วที่เดินมา….ใคร มึงดูเอา! ดูท่าจะเอาเรื่องอยู่นะมึง” ฉันรีบหันขวับไปดูทันที
“ตายแล้วมึง อีเนย!!!” ฉันบ่นพึมพำ และตอนนี้ไอ้วามันก็เกาะแขนไม่ยอมปล่อย
“ทำไมไม่รับสาย!!” พี่เจย์เดนเดินตรงเข้ามาหา ทั้งสีหน้าและแววตาเอาเรื่องสุดๆ แต่เขาโทรมาตอนไหน แล้วเขามีเบอร์ฉันได้ไง แล้วจะกลัวเขาทำไม?
“มีอะไรกับแฟนผมครับ!” แต่ไม่ทันที่ฉันจะตอบ แต่ไอ้นาวาดันพูดขึ้นก่อน
“แฟน?” พี่เจย์เดนมองไอ้นาวาที่เอามือโอบไหล่ฉันตาเขม็ง
“ซวยแล้วมึง อีเนย” “นาวา คือพลอยหิว พาพลอยไปหาอะไรทานหน่อย” ยัยพลอยมันรู้ตัว รีบลากนาวาออกไปทันที
“แล้วเนยล่ะ” นาวามันโวยวาย แต่พลอยมันไม่สนใจ ลากนาวา และเดินไปลากนาวินกับโซดาไปด้วย
“เจย์!!!!” เสียงผู้หญิงร้องเรียกเขาและรีบเดินมาเกาะแขนแน่น
“ชิ..” ทำมาเป็นดุฉัน ที่ตัวเองก็มากับผู้หญิงเหมือนกันนั้นแหละ (เบะปากมองบน)
“ขอตัวนะคะ” ฉันพูดแค่นั้นและเดินไปหากลุ่มเพื่อนๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากนี่ทันที
“หยุด!” แต่เขากลับเดินมาจับแขนฉันไว้
“เนยจะไปหาเพื่อน!!” ฉันแกะมือเขาออกแต่เขาไม่ยอมปล่อย
“หึ..เพื่อนหรือผัว!” เขาบีบแขนฉันแน่น
“จะเพื่อนหรือผัว มันก็เรื่องของเนย ปล่อย!!” ฉันสะบัดแขนเขาอย่างแรงและรีบเดินไปหาเพื่อนทันที
“เนย!!” เขาเรียกเสียงดังแต่ฉันไม่สนใจ รีบเดินไปหาเพื่อนๆ
“ว่าไงแก” พลอยมันกระซิบเบาๆ คือเพื่อนๆ ถามกันใหญ่ว่าพี่เจย์เดนเป็นใคร ฉันเลยบอกไปว่าญาติที่แม่ให้ไปอยู่ด้วย ดีที่ทุกคนไม่ถามอะไรต่อ แต่นาวินกับโซดานะ มันสองคนคือไม่สนใจใครเลย เอาแต่พูดยิ้มคุยเรื่องแต่งงานอะไรของมันสองคนไม่รู้
“ไม่มีอะไรหรอก” “แต่เขามองแกอยู่นะ” ฉันหันไปตามที่พลอยพูด
ใช่ พี่เจย์มองมาที่พวกเรา เพราะตอนนี้ฉันนั่งติดกันกับนาวา แล้วไง ก็เราเป็นเพื่อนกัน ถึงจะพูดตามความเป็นจริงนะ
เราก็ไม่ได้รู้จักหรือสนิทกัน ถึงจะแต่งงานกันแล้วก็เถอะ ฉันก็แค่มาเที่ยวกับเพื่อน ไม่ได้ทำอะไรเสียหาย
ทีเขาควงผู้หญิงกอดรัดคลอเคลียกันขนาดนั้น ฉันยังไม่ได้ว่าอะไร
แล้วเขาไม่ให้เกียรติฉันสักนิด พูดมาได้ไงเพื่อนหรือผัว น่าจะตบปากสักสองสามที พูดแล้วโมโห!
“ดึกแล้วกลับเหอะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีก” เป็นยัยพลอยที่พูดขึ้น วันนี้พวกเราไม่ได้ดื่ม แค่มาเดินเที่ยวเล่นดูบรรยากาศแค่นั้น
“จะ 5 ทุ่มแล้วนี่” โซดาที่เดินจูงมือกับวินพูดขึ้น
“เรารีบกลับกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า” “เดี๋ยววินจะตื่นมาทำอาหารเช้าให้เมียจ๋านะครับ”
“กูจะอ้วก!!” นาวาพูดขัดคอสองผัวเมียนั้น พอเข้าใจกันนะ หวานไม่เกรงใจเพื่อนเลย
“แล้วมึงสองคนทำอะไรเกรงใจคนโสดอย่างกูบ้าง” “แล้วกรุณาเก็บเสียงด้วย เวลามึงสองคนเอากันนะ เสียงดังไปสามบ้านแปดบ้าน” นาวาพูดอย่างอารมณ์เสีย
“ไอ้วาเดี๋ยวมึงได้แดกตีนกู” “ไม่ต้องอาย เดี๋ยววินจัดการมันเอง”
วินทำท่าจะเตะวา ก่อนจะหันหน้าไปโอ๋โซดาที่มันเอาหน้ามุดอกนาวิน คงจะเขินนั่นแหละ ทั้งๆ ที่พวกมันก็พูดเรื่องแบบนี้กันเป็นปกติอยู่แล้ว
“ว่าแต่เนยสนใจไปนอนห้องวาไหม” ไอ้วามันเอามือมาจิ้มไหล่ฉัน
“เดี๋ยวจะโดน!” ฉันจ้องมันตาเขียว
“แง!! พลอย มึงสนไหม กูพร้อมจะเป็นผัวมึงนะ” พอฉันไม่เล่นด้วยมันก็ไปเล่นกับยัยพลอย
“หึ...ต่อให้กูขึ้นคาน กูก็ไม่เอามึงมาเป็นผัวนาวา” พูดจบพลอยมันก็จับมือฉันเดินไปที่รถนาวาทันที ส่วนโซดาก็กลับกับนาวิน ใช่ไง มันสองคนอยู่ด้วยกันอยู่แล้วนี่
“เมียจ๋ารอผัวด้วย!!”
...นาวาวิ่งตามเนยกับพลอยไป ก่อนจะเอามือโอบไหล่ทั้งสองสาวที่มองหน้ากันแล้วส่ายหัว เพราะเอือมระอาเบื่อกับนาวาที่เล่นแบบนี้ประจำ
“เพชร มึงพาลูกค้าเที่ยวไปนะ กูมีธุระต้องจัดการ” ....เจย์เดนที่มองเนยตลอด รีบเดินไปขึ้นรถและขับกลับคอนโดอย่างเร็ว!.....
