บทที่ 9 ไม่อยากฟัง

“ไอ้วานะไอ้วา ทำเอาซะหมดแรง” ฉันเปิดประตูห้องบ่นให้มันอย่างหัวเสีย ก็ไอ้วานะสิ มันจอดรถแล้วให้ฉันเดินเข้ามาเอง มันจะรีบไปหาแฟน

“คงยังไม่กลับ” ห้องมืดตึ๊ดตื๋อแบบนี้ เขาคงยังไม่กลับมา

“ชิ...ไม่เห็นจะอยากสนใจ” ฉันเปิดไฟก่อนจะเดินเข้าห้องนอน

“เหนื่อยเป็นบ้าเลย” ฉันเดินเข้าไปในห้อง ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว ดีนะที่นอนคนละห้องกับอีตาโรคจิตพี่เจย์เดน

ฉันชอบถอดเสื้อผ้าก่อนเข้าห้องน้ำ แต่ฉันไม่ได้เปิดไฟนะ ใครจะกล้าเปิดไฟเดินแก้ผ้า แต่วันนี้ไฟจากข้างนอกส่องเข้ามา เลยทำให้ไม่มืดเท่าไหร่

กะย้อนฮักอ้ายแฮง

เลยอยากเป็นแปรงสีฟันของอ้าย

ยามอ้ายสีแข้วยามใด๋

สิได้อยู่ใกล้

แปรงซ้าย แปรงขวา

สิห่วงใย ใส่ใจทุกวัน

สิดูแลฟันจนขาวพู้นล่ะ

ขอแค่อ้าย อย่าถิ่ม อย่าป๋า

ให้คิดเห็นหน้า เมื่อยามแปรงฟัน

หากอ้ายฮักคนใจดีฮักคนใจดี

น้องนี่ถูกใจอ้ายแฮง

ของดีราคาบ่แพง แถมเด็ดอ้ายจ๋า

โปรดมองกันที่หัวใจ

อย่ามองร่างกายกับเพียงหน้าตา

กะมักกะหยังอยู่ล่ะ เลยเว้าแบบนี้

“แบบนี้ค่อยสบายตัวหน่อย” ก็ชอบร้องเพลงเวลาอาบน้ำ คือคนมันเสียงดีก็แบบนี้แหละ

“ทำไมข้างนอกไฟเปิด” ฉันเอาผ้าขนหนูพันตัวเดินออกจากห้องน้ำ

“..เฮือก!!!” ทันทีที่เปิดประตูออกไป ตกใจหัวใจแทบวาย เมื่อพี่เจย์เดนยืนขวางอยู่หน้าประตูห้องน้ำ

“พี่เข้ามาได้ไง” ฉันเอามือปิดหน้าอก คือก็ล็อกห้องแล้วนะ

“.......” เขาไม่พูดอะไร เอาแต่จ้องหน้าอยู่ได้

“คือ..เนยขอไปใส่เสื้อผ้าก่อน” สองเท้าค่อย ๆ ย่องเดินหลบจะไปใส่เสื้อผ้า แต่เขากลับเอามือขวางไว้

“พี่เจย์!” ฉันจ้องหน้าเขา

“ไปไหนมา” เขาถามเสียงดุ ๆ ไปไหนมาไหนต้องรายงานเขาด้วยเหรอ

“คงจะเหนื่อยมากสินะ” พี่เจย์เอามือจับคาง และออกแรงบีบ แต่ไม่ได้แรงมาก

“รู้แล้วยังจะมาถามอีก” เดินตั้งไกลไม่เหนื่อยก็บ้านะสิ กว่าจะมาถึงคอนโด

“หึ..ยอมรับแล้วสินะว่ามันเป็นผัวเธอ” เขาออกแรงบีบปลายคางแรงกว่าเดิม

“อะไรของพี่..เนี่ย!!” ฉันผลักเขาและเดินไปใส่เสื้อผ้า

หมับ!!

“กับฉันทำเป็นเล่นตัว” แต่พี่เจย์คว้ามือและดันตัวฉันติดผนังห้อง

“จำไว้ ตราบใดที่เธอยังไม่ได้หย่ากับฉัน ห้ามยุ่งกับใคร”

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัว!” พี่เจย์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ ใกล้จนได้กลิ่นลมหายใจอุ่น ๆ ที่เขาพ่นออกมา

“ฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร” เขากระซิบข้างหูพร้อมขบกัดใบหูเบาๆ

“พี่เจย์ หยุดนะ!!” ฉันจับมือเขาที่ค่อยลูบไล้เรียวขา

“ฮื่อ!!” ฉันเอามือดันหน้าอกเขา เมื่อเขาประกบปากจูบดูดดื่มริมฝีปากอย่างหนักหน่วง

มือก็ค่อย ๆ ล้วงเข้ามาในผ้าขนหนูและลูบตรงส่วนนั้น

“ฮื่อ!!” ฉันดิ้นพยายามผลักเขาออก แต่เขากลับปล่อยมือจากตรงนั้น และจับมือไว้แน่น

ฉันได้แต่ร้องท้วงในลำคอ เขายังคงจูบบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างบ้าคลั่ง และพยายามสอดดันลิ้นเข้ามาในโพรงปาก

“อ๊ะ...” ฉันเม้มปากแน่น แต่เขากลับรวบมือเข้าหากัน ก่อนจะเลื่อนมืออีกข้างมาบีบท้ายทอยอย่างแรง

สุดท้ายเขาก็ทำสำเร็จ สอดลิ้นหนาเข้ามาสำรวจ และดูดดึงเกี่ยวพันจนเจ็บไปหมด

จ๊วบ!!

เขายังคงจูบดูดดื่มริมฝีปากอย่างหนักหน่วง พร้อมกับมือหนาที่ค่อย ๆ เลื่อนลงไปลูบวนแผ่นหลังและบีบก้นอย่างแรง

“อ๊ะ...อื่อ..จะ..เจ็บ!!!” อยู่ ๆ ตะคิวมันก็กินขา และมันก็เจ็บเอามากๆ

“ฮื่อ!!!” ฉันดิ้นแรง ก็มันเจ็บจะตายอยู่แล้ว

“พี่เจย์ เนยเจ็บขา!!” ฉันมองหน้าเขาที่ค่อย ๆ ผละปากออก

“เจ็บตรงไหน” เขารีบอุ้มเดินไปนั่งที่เตียง

“ตรงนี้” ฉันชี้มือบอกเขา มันเจ็บน่องข้างซ้าย

“ยังเจ็บอยู่ไหม” เขานวดขาให้พักใหญ่ก่อนจะเงยหน้ามามองหน้าสบตากัน

“ดีขึ้นแล้ว” ตอนนี้มันไม่เจ็บแล้วแต่ก็ยังตึง ๆ

“เพราะแกไอ้วา ให้ฉันเดินตั้งแต่หน้าปากซอย กว่าจะถึงคอนโดเหนื่อยแทบตาย” ฉันบ่นพึมพำ คิดแล้วแค้นไอ้เพื่อนบ้า!!

“เดิน?” พี่เจย์ขมวดคิ้วเข้าหากัน

“..อือ ก็ไอ้นาวา มันรีบไปหาแฟน มันเลยให้เนยเดินมา”

“กว่าจะเดินมาถึงเหนื่อยแทบตาย” ฉันพูดพลางก้มลงบีบ ๆ ขาตัวเอง ตอนนี้น่าจะหายแล้วล่ะ

“ขะ..ขอบ..อึก” ฉันแทบหยุดหายใจ พอดีจะเงยหน้าพูดขอบคุณเขา แต่พี่เจย์ดันยื่นหน้าเข้ามา เท่ากับว่าตอนนี้ฉันหอมแก้มเขาจังๆ

พรึบ!!

หมับ!!

“อย่าทำอะไรเนยนะ” พี่เจย์ลุกขึ้นและดันตัวฉันนอนราบลงกับเตียง

“ตอบมา เธอกับมันเป็นอะไรกัน” ฉันเอามือดันหน้าอกเขาที่จับมือทั้งสองข้างไว้แน่น

“พี่หมายถึงใคร.. ถ้าหมายถึงนาวา เราเป็นเพื่อนกัน” ตอนนี้ฉันต้องพูดกับเขาดีๆ ถ้ายังต่อปากต่อคำ มีหวังเสร็จเขาอีกแน่ๆ

“พูดความจริง” พี่เจย์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ

“นะ..เนยพูดจริง ๆ ไม่เชื่อพี่ถามแม่ก็ได้ นาวา มันกำลังคบกับยี่หวาลูกสาวผู้จัดการไร่อยู่”

“ปล่อยเนยนะ อย่าทำอะไรเนยเลย” ฉันพยายามทำตัวให้น่าสงสารที่สุด

“ถ้าเธอโกหก รู้ไหมจะโดนอะไร” พี่เจย์เอาปลายจมูกเกลี่ยแก้มไปมา

“เนยไม่ได้โกหก”

“ปล่อยเนยไปเถอะ พรุ่งนี้เนยต้องไปทำงาน… อุ๊ปส์!!” ไม่ทันที่จะพูดจบ เขาก็ประกบปากจูบดูดดื่มริมฝีปากฉันอีกครั้ง แต่ไม่ได้แรงเหมือนทีแรก

“จำไว้ ฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับคนอื่น”

“อะไรที่เป็นของฉัน ก็คือของของฉัน”

“และเธอก็ถือเป็นของส่วนตัวของฉัน ห้ามยุ่งกับใคร” เขาค่อย ๆ ผละปากจ้องหน้าและพูดอย่างจริงจัง

“เนยไม่ใช่สิ่งของนะ”

“และอีกอย่าง เรื่องระหว่างพี่กับเนยมันก็แค่….” ฉันควรจะพูดยังไงดี

“แค่ฉันคือคนแรกของเธอและเป็นผัวที่ถูกต้องตามกฎหมาย แค่นี้พอไหม” เขาพูดเรียบ ๆ แต่หนักแน่น มันก็จริงอย่างที่เขาพูดทุกอย่าง

“แต่พี่ไม่ได้รักเนย และเนยก็ไม่ได้รักพี่”

“เนยแค่อยากเก็บไว้ให้คนที่เขารักเนยแค่นั้น” ถึงจะเป็นของเขาไปแล้วก็เถอะ แต่พี่เจย์เขาก็ไม่ได้คิดอะไรกับฉัน คนอย่างเขาก็เห็นฉันเป็นแค่ของเล่นแค่นั้นแหละ

“แต่ตอนนี้เธอเป็นของฉัน จนกว่าฉันจะเบื่อเธอ ถึงจะมีสิทธิ์เป็นของคนอื่น” เขาปล่อยมือทั้งสองข้างให้เป็นอิสระ

“ไปใส่เสื้อผ้า” เขาลุกออกจากตัวฉันทันที

“พะ..พี่ก็กลับห้องพี่ไปสิ” ฉันรีบลุกขึ้นทันทีแต่เขายังนั่งจ้องหน้าฉันอยู่

“วันนี้เธอรอด แต่พรุ่งนี้อย่างหวังว่าจะรอด”

“แล้วเจอกันพรุ่งนี้ หึ..” เขากระตุกยิ้มกวน ๆ ก่อนจะเดินผิวปากออกจากห้อง

“เกือบไปแล้ว..อีเนย” ฉันรีบเดินไปล็อคประตู ตอนนี้หัวใจฉันมันเต้นแรงแทบจะหลุดออกมา

ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!

“มะ..มีอะไร” ฉันต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู แต่ไม่ได้เปิดนะ แค่ตะโกนถาม

“ถ้าพรุ่งนี้เธอยังแก้ผ้าก่อนจะเข้าห้องน้ำอีก ฉันจะเอาเธอในห้องน้ำ”

“เห็นแล้วมันแข็งว่ะ”

“พี่หมายความว่าไง!!” ฉันตะโกนถามเขา ก่อนจะได้ยินเสียงเขาหัวเราะและเงียบไป นี่แสดงว่าเขาอยู่ในห้องตั้งแต่แรกเหรอ

“อร๊าย กรี๊ด!!!” ฉันได้แต่กรีดร้องในลำคอ ถึงเราจะเคยมีอะไรกันแล้วก็เถอะ ตอนนั้นฉันเมา แต่วันนี้เขาเห็นฉันแก้ผ้าอย่างนั้นเหรอ อร๊ายยย

“ไอ้บ้า!! ไอ้โรคจิต!!” ฉันพูดด่าๆๆๆๆ เขาและเดินไปใส่เสื้อผ้า

“คนบ้า!! คนเลว!!”

“แล้วทำไมต้องมาหิวตอนนี้ด้วย!” ฉันนอนดิ้นไปดิ้นมา สงสัยด่าเขาเยอะไปเลยหิว สุดท้ายก็อดไม่ได้ต้องออกจากห้อง ไปหาของกินในห้องครัว

“กินนี่แล้วกัน” ฉันหยิบบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและไข่ เดินไปที่ไมโครเวฟ

“5 นาทีก็จะได้กินแล้ว อดทนหน่อย” ฉันเอามือลูบท้องที่มันร้อง มองชามบะหมี่ในไมโครเวฟอย่างใจจดใจจ่อ

“ทำอะไรของเธอ!!”

“ว๊าย!!” ฉันร้องเสียงหลง อยู่ ๆ พี่เจย์ไม่รู้มาตั้งแต่ตอนไหน มาพูดข้างๆ หู แถมยังกอดเอวไว้ด้วย

“พี่มาทำอะไร ปล่อยเนยนะ” ฉันแกะมือเขาออกแต่เขาไม่ยอมปล่อย

“แค่จะมากินน้ำ”

“แต่ตอนนี้อยาก....” เขาค่อย ๆ ล้วงมือเข้าไปในกางเกงนอน ฉันรีบจับมือเขาไว้ทันที

หมับ!!

“กินนม!! หึ..หึ..”

“กรี๊ด!!!” แต่เขากลับใช้มืออีกข้างจับหน้าอก ไม่แค่จับนะ ยังออกแรงบีบด้วย ดูยังจะมาหัวเราะอีก

“แล้วนี่มาทำอะไร ทำไมยังไม่นอน หรือเปลี่ยนใจไปนอนกับฉันที่ห้องไหม” พี่เจย์ปล่อยมือและเดินไปเปิดตู้เย็น

“พี่ทำไมไม่แต่งตัวแบบนี้” ฉันรีบเอามือปิดตา จะไม่ให้ปิดได้ไง เขาไม่ใส่เสื้อ ใส่แต่กางเกงบ็อกเซอร์ แล้วตรงนั้นเขามันก็... อร๊าย!!

นึกว่าอนาคอนด้า! คนบ้าอะไรไม่รู้จักอาย

“ทำเป็นไม่เคยเห็น วันนั้นเธอยังจับยังลูบมันอยู่เลย” เขาเดินเข้ามาใกล้ ๆ

“หยุด!! ไม่อยากฟัง!!” ฉันเอามือปิดหูแล้วรีบวิ่งเข้าห้อง ไม่กงไม่กินมันแล้ว!!

“หึ...” ...เจย์เดนหัวเราะอย่างพอใจที่ได้แกล้งเนย ก่อนเขาจะปิดไมโครเวฟ

“พรุ่งนี้เจอฉันแน่ ตัวแสบ!!” ...เจย์เดนมองประตูห้องเนย ก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยและเดินเข้าห้องนอนตัวเอง…