บทที่ 58 บทที่ 57 เจ็บปวดเท่ากัน

บทที่ 57 เจ็บปวดเท่ากัน

01:00

ก๊อก ก๊อก

ยูริบีบมือตัวเองแน่นขึ้นเมื่อพยายามเคาะประตูเรียกมิกิอยู่หน้าห้องนอนของเธอนานเกือบสามสิบนาทีแต่เธอก็ไม่ยอมเปิดประตูสักที

"กิ..เปิดประตูให้หม่ามี๊หน่อยค่ะ" ยูริเรียกลูกสาวอีกครั้ง หัวใจของแม่มันกระตุกวูบเมื่อไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของคนข้างใน เธอกลัวว่ามิกิจะทำร้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ