บทที่ 130

มุมมองของมาร์โกต์

หมอชะงักค้างกลางอากาศ มือที่สวมถุงมือของเขาค้างอยู่เหนือลิ้นชักนานกว่าปกติเพียงชั่วอึดใจก่อนจะเอ่ยปากอีกครั้ง

“ผมคงบอกอะไรคุณมากไม่ได้ กลัวว่า…” เขาเริ่มต้นอย่างระมัดระวัง น้ำเสียงเปลี่ยนจากสบายๆ เป็นเคร่งขรึมเมื่อสายตาของโคบันจ้องเขม็งมาราวกับจะแผดเผา “การรักษาความลับของผู้ป...