บทที่ 138

มุมมองของโคบัน

มือนางเคลื่อนผ่านเป้ากางเกงของผมก่อนที่ผมจะทันได้คิด ก่อนที่ผมจะทันได้ถอยหนี ก่อนที่คำว่า ‘ไสหัวไป’ จะหลุดรอดผ่านลำคอที่กำลังตีบตันของผมไปได้

ผมเกร็งตัวทันที

ทุกมัดกล้ามเนื้อ

ทุกห้วงความคิด

ทุกส่วนเส็งเคร็งในตัวผมผงะถอย...

ยกเว้นอยู่ส่วนเดียว

เจ้าโลกของผมกระตุกใต้ฝ่ามือหล่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ