

Awakening - Following Fate (book 2)
Leanne Marshall · W trakcie · 210.1k słów
Wstęp
A dark force threatens to destroy everything Alora fought so hard to have in her life and she has to learn what becoming a true Luna really means. Rising against sometimes those you love in order to save them.
Rozdział 1
The branches and low-hanging boughs skim my face, clawing my fur as I race through the forest, ducking low to avoid overhanging sticks that pull harshly as I follow Colton into the darkness. My heart’s racing, blood rushing through my head, and I can barely keep up with the swift pace of my mate before me. Focused intensely on the darting black slice of shadow that moves so sleekly to lead the way. The zipping noise of foliage passes my ears at speed, yet I don’t slow my pace.
Colton, wait!….. I mindlink him with a hint of warning in my tone.
Something internally sends the alarm bells ringing as the stealth shape of my wolf man leaps through the dense forest and disappears into a thick brush mere feet before me. Almost swallowed by the foliage, I lose sight for a second, and my heart rate elevates. A tinge of panic hits me hard in the gut as the feeling of warning begins to grow inside me as we proceed. I don’t know what this feeling is, but I have learned of late to always listen to my gut.
I can hear the others of our pack rushing through the undergrowth in line with us but spread apart, yet it brings me little comfort. Instead, the increase of anxiety for my pack grows, and I leap after him again without waiting for his response.
I won’t leave you behind, Baby. Just stay on my tail. Stay close. Colton’s reassuring voice comes through the link inside my head, his usual warm, soothing huskiness, and that internal feeling of unease grows stronger. Normally his words bring me calm, but not at this moment. He doesn’t seem as aware as I am of this feeling, and the confident tone tells me he has no intention of relenting this hunt. The vampires are on the run, and we are close at their heels after chasing them from the boundary.
No wait, there’s something off! Pull back. Stop!
I link back with obvious intense caution and almost run into the back of him as I clear the next brush in a leap to catch up. I see him last second and try to midair swerve with a yelp in case I crash down on him. He’s stopped dead on the track where I aim and swiftly side jumps to let me land beside him without accidental collision.
What is it?
His amber eyes lock on mine as I come level, panting lightly from our high-speed chase, glowing from the black fur framing them in the most sinister ways. He looks eerily devilish out here in the dense wood in the darkness. Standing almost six feet on all fours, he is the most impressive wolf in the pack and a born alpha who still makes me weak in the knees. Yet even as leader and master, Colton has come to trust my instincts over the past months of ruling our pack together as much as his own, and he always listens to me as he seems to be doing now.
I can feel them….. out there. They’re not running anymore. They’re waiting. I swear, I can feel it. It’s almost like they’ve stopped, and the fear they felt before has dissipated.
I don’t hesitate and throw my nose towards the looming shadow of the mountain as though to press the point.
In the last months since I became Luna, we have chased down dozens of the vampires who breached our lines and entered our land to pick off our weak. We’ve killed many, more than I want to remember, yet they still keep coming at alarming regularity. Even after they realized their weapon to immobilize us was useless if we stayed within our boundaries.
The Doc and Mother Luna Sierra came up with a frequency to be played over speakers around the homestead, making theirs utterly useless unless we stray out of ear shot. Not that the frequency can be heard, even by us, but our ability to be wolves proves it is working fine. Overwhelming the weapon and keeping us safe. We are still inside that boundary, yet they have stopped trying to escape, making no sense. They always run to the outer limit when they know we’re close on their heels.
A trap? I don’t see how…we outnumber them, and in a face-to-face fight, we’re the stronger.
He turns his head towards the darkness ahead, expecting to see them, and mentally tells the pack to stop and wait. I exhale with relief as the responses are obedient ‘Yes, Alpha’ and feel the vibrations of our kin come to a halt immediately. Our subpack is waiting to proceed and standing wherever they have halted in the forest around us. Obedience is their strongest skill, and they won’t budge without Colton’s say-so.
I don’t know. Something feels different. I can taste the anticipation…. There’s a smugness. I don’t like it. Call the pack back. We’re turning around. The landline is just ahead anyway, and we wouldn’t be going much further once we hit the boundary.
As Luna of the pack, I, too, have the authority to make them return via the link between us all, but I respect my mate’s dominance and let him be the one to recall them. The hunt is over; we chased them out and are not jeopardizing any of them tonight. We’ve lost many over the last six months, and I can’t bear to carry the pain of their losses each time. It never gets easier, even if it’s a wolf I never knew. Such is the curse of being the pack's heart. Luna is to love all of them.
Colton hesitates and stares off into the darkness again, thinking, deciding, and then snorts in distaste, shaking his head and making it obvious he isn’t happy, but he agrees. My wolf man has become a hunter, and sometimes I worry the thrill of battle is becoming something he’s getting too accustomed to. Sometimes, when we defend our pack, there’s a coldness in him that makes me remember he is still a Santo. I can almost taste his bubbling energy and will to keep going, the restless aggression because today did not end in a fight.
As my Luna commands…
Colton lowers his head towards me, so his nose almost touches one of his paws in a mock bow. Humor to lighten the mood, and then via the link, I listen to him recall the ones we are patrolling with and tell them to return to the home perimeter.
No one argues. Just agreement and the rustling noise as they begin to turn back and head home. An atmosphere of both relief and disappointment comes in mixed vibes. They seem to be too used to this ongoing battle and bloodshed.
Let’s go.
I nod backward into the bushes and turn to go, but Colton stands for a moment, and I hesitate to leave him. Pausing to look back at him and stare at his statuesque figure.
What are you waiting for?
I don’t know…. Something is out there with them. I can sense it now we’re still. I didn’t before as it’s faint. It’s not just vampires…. I can feel something else.
There’s an undercurrent, an edge to his tone, and then he throws off his inquisitiveness and moves to me.
When Colton turns, I inwardly gasp at the unusual sight of his eyes glowing ethereal blue. It’s not entirely unknown. The witch in him sometimes piques, but it rarely shows in wolf form as it’s more of a human-related gift and usually held down by his Lycan gifts. It’s generally for very specific reasons too. Like using his healing powers while Sierra trains him to be more efficient with them, or when he has visions and small snippets of the future. Or when he nears his mother in her own state of glow, it triggers him.
Your eyes … they’re blue,
I point out, closing the gap between us to gaze into the almost luminescent color, and he frowns, shaking his head to try and shift it. Making it obvious he isn’t even aware it’s happening, so I guess no visions, nothing from him that is igniting the glow.
That’s new. Usually only happens when my mother is near and using her……
Colton’s head spins back to where he gazed before, immediately silencing him. His gaze narrows to a scowl, and a low snarl emits from his deep throat like a vibration.
What is it? What can you see? I look too, my senses on high alert and body prickling as I can still feel the vampires in the distance, now feeding on his burst of hostility. The downside to my blood being part of theirs is since I opened my gifts, I can always feel them whenever they’re close. Mixed with my mate’s emotions, it’s making me feel nauseous and faint.
Ostatnie Rozdziały
#144 A New Life prt 2
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#143 A New Life
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#142 The Future prt 2
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#141 The Future prt 1
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#140 Carmen And Jasper prt 3
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#139 Carmen And Jasper prt 2
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#138 Carmen And Jasper prt 1
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#137 Varro's Visit prt 2
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#136 Varro's Visit prt 1
Ostatnia Aktualizacja: 3/4/2025#135 Going Forward prt 3
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna
Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.
Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.
„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.
„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.
Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.
„I tym samym skazuję cię na śmierć.”
Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...
Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...
Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.
Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!
Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.
Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.
"Wyjdź!!"
To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.