Mated To The Vampire King

Mated To The Vampire King

Ruth Poe · กำลังอัปเดต · 63.5k คำ

1.2k
ยอดนิยม
1.2k
การดู
349
เพิ่มเมื่อ
แชร์:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

บทนำ

This wasn’t just a love story—it was a war. A battle of control and surrender, of pleasure tangled with power, of a hunger that burned hotter than hate.

Draven Nightbourne didn’t take Reyna for her blood. He didn’t steal her away for power or revenge. He took her because he had to—because fate had bound them together long before she ever knew his name. A prophecy warned that if he failed to protect her, she would be his downfall. But with every whispered command, every slow, torturous test of her submission, he wondered—was she here to destroy him, or to make him kneel?

Reyna swore she would never yield to him. She fought him at every turn, even as her body betrayed her, even as the lines between fear and desire, pain and pleasure blurred into something darkly addictive. Draven never forced—he controlled, breaking her down with silk and steel, binding her in ways that had nothing to do with chains.

She was his captive, his obsession, his mate.

And when his hands pinned her in place, when his mouth brushed the pulse at her throat, when he whispered “mine” like a vow—

She knew she already was.

บท 1

Reyna’s POV

Darkness.

Thick and suffocating.

I woke up with my head pounding like a drum inside my skull. My throat was dry, my limbs heavy, like I had been asleep for centuries. The air smelled different—damp stone, something metallic, something... rich, like the air before a storm.

My fingers twitched against silk. Soft. Cold. Wrong.

Where was I?

I tried to sit up, but something heavy weighed on my wrists. A whisper of fabric against my skin. Ribbons. Tight enough to hold me but not hurt. Restraints, but almost... delicate.

Panic squeezed my chest.

"Hello?" My voice came out small, scratchy.

No answer.

Then—a sound.

Not footsteps. Not breathing. Just... movement. Like air shifting. Like a shadow stretching.

Someone was here. Watching.

A chill scraped down my spine. I swallowed hard and turned my head—and froze.

He was there.

Not in front of me. Not close enough to touch. But leaning, relaxed, in the corner of the room, just beyond the candlelight.

Tall. Still. Unreadable.

The flickering light didn’t quite reach his face, but I could see the sharp angles—a strong jaw, high cheekbones, a mouth that looked too cruel to ever smile. His skin was pale, almost glowing against the darkness. His hair was black as ink, longer than I expected, messy but in a way that looked intentional.

And his eyes—

Red.

Not normal red. Not human red. Deep, endless, blood-wine red.

A color that belonged to nightmares.

Eyes that were strangely familiar

I sucked in a shaky breath, pressing back against the pillows.

Who was he? Where was I?

He tilted his head slightly, watching. Studying. Like a predator does before it decides if something is worth chasing.

And then he spoke.

"You shouldn't be awake yet."

His voice was low, slow, almost amused. Like silk over steel.

I shivered.

Something in his tone curled around my spine, made my pulse race too fast. My skin prickled with heat, but my bones felt cold.

"Where am I?" My voice wobbled.

He didn't answer right away. Just moved.

A shift of shadow. A flicker of motion so smooth it was almost inhuman.

And then he stepped into the light.

I forgot how to breathe.

His clothes were dark, elegant—a high-collared coat, embroidered with strange silver patterns that shimmered when he moved. The buttons gleamed like polished obsidian. Beneath it, a black vest hugged his torso, the fabric stretched over broad shoulders and a lean, powerful frame.

Too perfect. Too sharp. Too… unnatural.

I knew. I didn’t know how, but I knew.

He wasn’t human.

"Who are you?" My voice came out quieter this time.

He finally smiled—but it wasn't friendly. It was sharp. Cold.

"Draven Nightbourne."

The name slithered through the air like it belonged in an old storybook.

I swallowed. "Why am I here?"

Something shifted beneath me.

I wasn't on a cold floor. Not chained to a wall. I was on a mattress—large, soft, but unfamiliar. The scent of something expensive clung to the silk sheets beneath me. It smelled of old parchment, the woods after a storm, and something deeper, darker—him. The ribbons on my wrists weren’t tied to anything. They just… hung there. As if they weren’t meant to hold me, just to remind me that I was trapped all the same.

His gaze flicked to my wrist.

And before I could react—he moved.

Too fast. One second he was feet away, the next—he was right beside me.

The mattress dipped. His scent hit me first. Like smoke and cedarwood, something deep and old. Like forests in the dead of winter.

I couldn’t move. Couldn’t think.

And then—pain.

Sharp. Sudden.

I gasped, jerking, but his hand caught mine—strong, cold, unyielding. His fingers barely pressed into my skin, but they felt like chains.

I looked down—blood.

A thin line of red bloomed across my wrist where his nail had sliced me.

"What are you doing?!" My voice was high, breathless.

But he wasn’t looking at me. He was watching my blood.

And then—it happened.

The glow.

It started as a pulse beneath my skin.

Then the veins in my wrist lit up—gold and silver, twisting like vines, forming strange symbols that flickered and pulsed as if alive.

I screamed.

Not from pain. From fear.

From knowing—something was wrong. Something was very, very wrong.

Draven exhaled. Slowly. Deeply.

Like he'd just won something.

His grip on my wrist tightened. Not enough to hurt. Just enough to make sure I couldn’t pull away.

And then he said it.

"The bond has begun."

I stared at him, heart slamming against my ribs. The what?!

His thumb brushed over the cut, smearing the blood, but his focus wasn’t on the wound—it was on the way my veins pulsed with light, twisting and shifting like something alive beneath my skin. My breath hitched, panic pressing tight against my ribs. What was happening to me? My body wasn’t my own. My blood—my very being—was reacting to him, as if it recognized something I didn’t. I tried to yank my wrist away, but his grip held firm, not painful, just... unyielding. Possessive. His gaze flicked up to mine, unreadable, unreadable, unreadable—until suddenly, something shifted. Hunger. Satisfaction. A quiet, knowing victory. My stomach twisted. What had I just walked into?

I swallowed hard, my pulse hammering against the grip of his fingers. “What did you do to me?” My voice was barely a whisper, but it cracked under the weight of fear. His expression didn’t change—calm, unreadable, like he had been expecting this. Expecting me. The flickering candlelight caught the edge of his sharp jaw, the glint of his fangs just barely visible behind parted lips. He didn’t answer right away. Instead, he lifted my wrist closer, eyes tracing the golden patterns crawling beneath my skin, like ink bleeding through parchment. And then, in that same slow, deliberate voice, he murmured, “I didn’t do anything, little one. This was always inside you.”

His eyes glowed brighter, darker, deeper.

"Your soul is already mine."

บทล่าสุด

คุณอาจชอบ 😍

ก้าวสู่ความรัก: หัวหน้าหวานใจรักแรก

ก้าวสู่ความรัก: หัวหน้าหวานใจรักแรก

4.6k การดู · เสร็จสิ้น · Liora Thorne
การกลับไปในอดีต

สิ่งที่หยุนเสี่ยงอยากทำมากที่สุดเมื่อได้ย้อนกลับไปในอดีต คือการห้ามตัวเองในวัย 17 ไม่ให้ตกหลุมรักเซี่ยจวินเฉินวัย 18 ปี

แต่เมื่อวิญญาณวัย 26 ปีของเธอได้เข้าสิงร่างของเด็กสาววัย 17 อีกคน ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามที่หยุนเสี่ยงคาดไว้เลย

หม่อซิงเจ๋อ บอสในอนาคตของเธอ ดันมาอาศัยอยู่ในบ้านที่เธออยู่ตอนนี้อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ชีวิตการอยู่ร่วมชายคาที่วุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น

หนึ่งปีต่อมา

อุบัติเหตุรถชนที่ไม่คาดคิด พาหยุนเสี่ยงกลับไปยังวัย 26 ปีของเธออีกครั้ง

เธอคิดว่านี่เป็นเพียงความฝันที่สวยงาม พอตื่นขึ้นทุกอย่างก็กลับเป็นเหมือนเดิม

แต่ตั้งแต่เธอปรากฏตัวต่อหน้าหม่อซิงเจ๋ออีกครั้ง

ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

สำหรับเธอ มันเป็นเพียงเวลาหนึ่งปี แต่สำหรับหม่อซิงเจ๋อ เธอคือคนที่เขาหมกมุ่นมาตลอดเก้าปี

เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอหลุดจากโลกของเขาอีกครั้ง

หม่อซิงเจ๋อจับมือหยุนเสี่ยงที่กำลังจะเดินจากไป กัดฟันพูดอย่างเดือดดาล "หยุนเสี่ยง ฉันรอเธอมาเก้าปี แค่ให้เธอรออีกเก้านาทีมันยากนักเหรอ?"

น้ำตาของหยุนเสี่ยงไหลอาบแก้ม "ฉันนึกว่าคุณไม่ต้องการฉันแล้ว"

หม่อซิงเจ๋อโกรธจนแทบคลั่ง เขาทุ่มเททุกวิถีทางก็เพื่อกักเธอไว้ข้างกายไปตลอดชีวิตเท่านั้น
ติดอยู่กับเจ้านายสุดฮอตทั้งสามของฉัน

ติดอยู่กับเจ้านายสุดฮอตทั้งสามของฉัน

2.1k การดู · เสร็จสิ้น · Oguike Queeneth
"หีของเธอเปียกชุ่มไปหมดแล้ว ร้องขอให้พวกเราใช้มัน" เสียงทุ้มของเขาทำให้ฉันขนลุกซู่

"เธอต้องการแบบนั้นไหม ที่รัก? เธอต้องการให้พวกเราทำให้หีเล็กๆ ของเธอพอใจไหม?"

"ค...ค่ะ ท่าน" ฉันหายใจออกมาเบาๆ


การทำงานหนักของโจแอนนา โคลเวอร์ในช่วงมหาวิทยาลัยได้ผลตอบแทนเมื่อเธอได้รับข้อเสนองานเลขาที่บริษัทในฝันของเธอ, Dangote Group of Industries. บริษัทนี้เป็นของทายาทมาเฟียสามคน พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นเจ้าของธุรกิจร่วมกัน แต่ยังเป็นคนรักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย

พวกเขามีความต้องการทางเพศต่อกัน แต่พวกเขาแบ่งปันทุกอย่างรวมถึงผู้หญิง และพวกเขาเปลี่ยนผู้หญิงเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกเขาเป็นที่รู้จักในฐานะเพลย์บอยที่อันตรายที่สุดในโลก

พวกเขาต้องการแบ่งปันเธอ แต่เธอจะยอมรับความจริงที่ว่าพวกเขามีเพศสัมพันธ์กันเองได้หรือไม่?

เธอจะสามารถจัดการเรื่องธุรกิจและความสุขได้หรือไม่?

เธอไม่เคยถูกผู้ชายแตะต้องมาก่อน นับประสาอะไรกับสามคนพร้อมกัน เธอจะยอมไหม?
ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย

ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย

8.4k การดู · กำลังอัปเดต · PERFECT PEN
ฉันจูบเขาอีกครั้งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเขา ขณะที่ฉันคลายเข็มขัดและดึงกางเกงกับบ็อกเซอร์ของเขาลงพร้อมกัน
ฉันผละออกมาและไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง...ฉันรู้ว่าเขาใหญ่ แต่ไม่คิดว่าจะใหญ่ขนาดนี้ และฉันมั่นใจว่าเขาสังเกตเห็นว่าฉันตกใจ
"เป็นอะไรไปจ๊ะ...ตกใจเหรอ?" เขายิ้มและจ้องตาฉัน ฉันตอบด้วยการเอียงหัวและยิ้มให้เขา
"รู้ไหม ฉันไม่ได้คาดหวังให้เธอทำแบบนี้ ฉันแค่อยากจะ..." เขาหยุดพูดเมื่อฉันใช้มือจับของเขาและใช้ลิ้นวนรอบหัวเห็ดก่อนจะเอาเข้าปาก
"โอย!!" เขาคราง


ชีวิตของดาเลีย ธอมป์สัน เปลี่ยนไปหลังจากเธอกลับมาจากการไปเยี่ยมพ่อแม่สองสัปดาห์ และพบว่าแฟนหนุ่ม สก็อตต์ มิลเลอร์ กำลังนอกใจเธอกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยม เอ็มม่า โจนส์
ด้วยความโกรธและเสียใจ เธอตัดสินใจกลับบ้าน แต่เปลี่ยนใจและเลือกที่จะปาร์ตี้หนักกับคนแปลกหน้า
เธอดื่มจนเมาและยอมมอบร่างกายให้กับคนแปลกหน้าชื่อ เจสัน สมิธ ซึ่งกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของเธอและเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ
เสน่ห์หวาน: อีโรติก

เสน่ห์หวาน: อีโรติก

1.4k การดู · เสร็จสิ้น · Excel Arthur
คำเตือน!!!!! หนังสือเล่มนี้เป็นนิยายอีโรติกที่มีเนื้อหาชัดเจนและรุนแรงในเกือบทุกบท เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป 🔞 เป็นการรวบรวมนิยายรักอีโรติกต้องห้ามสามเรื่องในเล่มเดียว

เรื่องหลัก

มาริลิน มูเรียล อายุสิบแปดปี รู้สึกตกใจในช่วงฤดูร้อนที่สวยงามเมื่อแม่ของเธอพาชายหนุ่มที่หล่อเหลาเข้ามาและแนะนำว่าเขาเป็นสามีใหม่ของเธอ ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้เกิดขึ้นทันทีระหว่างเธอกับชายหนุ่มที่ดูเหมือนเทพเจ้ากรีกคนนี้ ขณะที่เขาเริ่มส่งสัญญาณที่ไม่พึงประสงค์ต่างๆ มาทางเธออย่างลับๆ มาริลินพบว่าตัวเองต้องเผชิญกับการผจญภัยทางเพศที่ไม่อาจต้านทานได้กับชายหนุ่มที่มีเสน่ห์และเย้ายวนคนนี้ในขณะที่แม่ของเธอไม่อยู่ ผลลัพธ์ของการกระทำเช่นนี้จะเป็นอย่างไร และแม่ของเธอจะรู้ถึงความผิดที่เกิดขึ้นใต้จมูกของเธอหรือไม่?
ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว

ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว

1.2k การดู · เสร็จสิ้น · Seraphina Quill
หนานหลานเป็นลมกะทันหันขณะเดินไปห้องทำงานของเจ้านาย และได้ข้ามมิติมาอยู่ในนิยายที่ตัวเองเขียนไว้... พระเอกของเรื่อง จงอวี้เหยียน มีหน้าตาเหมือนเจ้านายของเขาไม่มีผิด ในตอนที่เขาคิดว่านี่เป็นละครที่เจ้านายจัดฉากขึ้น เขาก็เผชิญกับการลอบสังหาร และจงอวี้เหยียนได้ช่วยชีวิตเขาไว้ ทำให้เขาตระหนักว่านี่ไม่ใช่การแสดงละคร แต่เขาข้ามมิติมาจริงๆ

ตามแบบฉบับนิยายข้ามมิติที่เขาเคยอ่านมามากมาย หนานหลานคิดว่าตัวเองคงมาที่นี่เพื่อช่วยให้พระเอกนางเอกได้ลงเอยกันอย่างสวยงาม แล้วเขาก็จะได้กลับไปยังโลกเดิม เขาจึงเริ่มวางแผนเร่งความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เพื่อที่ตัวเองจะได้กลับบ้านเร็วๆ แต่ระหว่างดำเนินแผนการ หนานหลานกลับพบว่าตัวเองมีใจให้จงอวี้เหยียน เป็นความรู้สึกแบบคนรัก

แต่เมื่อเขาพยายามหยั่งเชิง จงอวี้เหยียนกลับคิดว่าเขาเป็นสายลับจากประเทศศัตรู และพูดว่าความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชายเป็นเรื่องน่ารังเกียจ หนานหลานหัวใจสลาย จึงออกเดินทางจากเยี่ยนหลิงกั๋ว

จงอวี้เหยียนเองก็เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่มีหนานหลานอยู่เคียงข้าง จนในที่สุดเสินวั่นอิ้นทนไม่ไหว ตบสติเขาให้รู้สึกตัว จงอวี้เหยียนจึงเข้าใจความรู้สึกในใจตัวเอง ไม่สนใจอีกแล้วว่าใครจะเป็นสายลับหรือไม่ รีบเดินทางไปยังอูเซียนกั๋วเพื่อตามหนานหลานกลับมา

คู่รองของเรื่อง: เสินวั่นอิ้น เป็นคนข้ามมิติมาเช่นกัน และเหมือนกับหนานหลานที่ชอบเพศเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เธอยอมรับตัวเองได้เร็วกว่า และตกหลุมรักเสินหลินหลันตั้งแต่แรกพบ เธอไม่ปิดบังความรู้สึกและเริ่มตามจีบเพื่อพิชิตใจอีกฝ่าย แม้ตอนแรกเสินหลินหลันจะปฏิเสธ แต่หลังจากเหตุการณ์ช่วยเหลือแบบวีรบุรุษครั้งหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มใกล้ชิดขึ้น เสินหลินหลันค่อยๆ เปลี่ยนความคิดที่มีต่อเสินวั่นอิ้น และสุดท้ายก็ตกหลุมรักการจีบที่หวานละมุนรอบด้านของเธอ ทั้งคู่จึงได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า

แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า

1.1k การดู · เสร็จสิ้น · judels.lalita
"เธอเป็นใคร?" ฉันถามด้วยน้ำตาที่เริ่มไหลออกมา
"เขาเจอเธอที่ค่ายฝึกอัลฟ่า" เขาพูด "เธอเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา เมื่อคืนหิมะตก แสดงว่าหมาป่าของเขามีความสุขกับการเลือกของเขา"
หัวใจฉันจมลง และน้ำตาก็ไหลลงแก้ม
อเล็กซานเดอร์เอาความบริสุทธิ์ของฉันไปเมื่อคืนนี้ และตอนนี้เขากำลังเอาผู้หญิงคนนั้นในห้องทำงานของเขาเป็นลูน่า


เอมิลี่กลายเป็นตัวตลกของฝูงในวันเกิดครบรอบ 18 ปีของเธอ และไม่เคยคาดคิดว่าลูกชายของอัลฟ่าจะเป็นคู่ของเธอ
หลังจากคืนแห่งความรักที่เร่าร้อน เอมิลี่พบว่าคู่ของเธอได้เลือกคู่ที่ถูกเลือกไว้แล้ว หัวใจแตกสลายและอับอาย เธอหายตัวไปจากฝูง
ห้าปีต่อมา เอมิลี่กลายเป็นนักรบชั้นสูงที่ได้รับความเคารพในกองทัพของคิงอัลฟ่า
เมื่อเพื่อนสนิทของเธอชวนเธอไปคืนแห่งเสียงเพลงและเสียงหัวเราะ เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะเจอคู่ของเธออีกครั้ง
คู่ของเธอจะรู้ไหมว่าเป็นเธอ?
เขาจะตามหาเธอไหม และที่สำคัญที่สุด เอมิลี่จะสามารถเก็บความลับของเธอไว้ได้หรือไม่?
สี่หรือความตาย

สี่หรือความตาย

3.1k การดู · กำลังอัปเดต · G O A
"เอ็มม่า เกรซ?"
"ใช่ค่ะ"
"ผมเสียใจที่ต้องบอกคุณว่า เขาไม่รอดครับ" หมอพูดพร้อมกับมองฉันด้วยสายตาเห็นใจ
"ข-ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดด้วยลมหายใจที่สั่นไหว
พ่อของฉันตายแล้ว และคนที่ฆ่าเขาก็ยืนอยู่ข้างๆ ฉันในตอนนี้ แน่นอนว่าฉันไม่สามารถบอกใครได้ เพราะฉันจะถูกมองว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดที่รู้เรื่องนี้แต่ไม่ทำอะไร ฉันอายุสิบแปดปี และอาจต้องติดคุกถ้าความจริงถูกเปิดเผย
ไม่นานมานี้ฉันพยายามผ่านปีสุดท้ายของมัธยมปลายและออกจากเมืองนี้ไปตลอดกาล แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ฉันเกือบจะเป็นอิสระแล้ว แต่ตอนนี้ฉันคงโชคดีถ้าผ่านไปได้อีกวันโดยที่ชีวิตไม่พังทลาย
"เธออยู่กับพวกเราแล้ว ตอนนี้และตลอดไป" ลมหายใจร้อนๆ ของเขาพูดข้างหูฉัน ทำให้ฉันขนลุก
พวกเขาจับฉันไว้แน่น และชีวิตของฉันขึ้นอยู่กับพวกเขา มันยากที่จะบอกว่าทำไมถึงมาถึงจุดนี้ แต่ฉันก็อยู่ที่นี่แล้ว...เป็นเด็กกำพร้า...มีเลือดติดมือ...จริงๆ


นรกบนดินคือวิธีเดียวที่ฉันสามารถอธิบายชีวิตที่ฉันได้ใช้ชีวิตมา
ทุกส่วนของจิตวิญญาณของฉันถูกฉีกออกไปทุกวัน ไม่เพียงแต่โดยพ่อของฉัน แต่ยังโดยเด็กชายสี่คนที่เรียกว่า "เทวดามืด" และผู้ติดตามของพวกเขา
ถูกทรมานมาเป็นเวลาสามปีคือทั้งหมดที่ฉันสามารถทนได้ และเมื่อไม่มีใครอยู่ข้างฉัน ฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไร...ฉันต้องออกไปทางเดียวที่ฉันรู้ นั่นคือความตายหมายถึงความสงบ แต่สิ่งต่างๆ ไม่เคยง่ายขนาดนั้น โดยเฉพาะเมื่อคนที่นำฉันไปสู่ขอบเหวคือคนที่ช่วยชีวิตฉันในที่สุด
พวกเขาให้สิ่งที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้...การแก้แค้นที่เสิร์ฟอย่างตายตัว พวกเขาสร้างสัตว์ประหลาดขึ้นมา และฉันพร้อมที่จะเผาโลกนี้ให้มอดไหม้

เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่! มีการกล่าวถึงยาเสพติด ความรุนแรง การฆ่าตัวตาย แนะนำสำหรับอายุ 18 ปีขึ้นไป. Reverse Harem, bully-to-lover.
ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

3.5k การดู · เสร็จสิ้น · Maria MW
"ใส่ซะ" ฉันรับชุดเดรสและชุดชั้นในมา แล้วก็อยากจะกลับไปที่ห้องน้ำ แต่เธอหยุดฉันไว้ หัวใจฉันเหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อได้ยินคำสั่งของเธอ "แต่งตัวตรงนี้ ให้ฉันดู" ตอนแรกฉันไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร แต่เมื่อเธอจ้องมองฉันด้วยความไม่พอใจ ฉันก็รู้ว่าต้องทำตามที่เธอบอก ฉันเปิดเสื้อคลุมแล้ววางมันลงบนโซฟาสีขาวข้างๆ ฉันถือชุดเดรสและกำลังจะใส่มันเมื่อได้ยินเสียงเธออีกครั้ง "หยุด" หัวใจฉันแทบจะกระเด็นออกจากอก "วางชุดเดรสลงบนโซฟาก่อน แล้วก็ยืนตรงๆ" ฉันทำตามที่เธอบอก ฉันยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่มีอะไรปกปิด เธอสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตา วิธีที่เธอมองร่างกายเปลือยเปล่าของฉันทำให้ฉันรู้สึกแย่มาก เธอเลื่อนผมของฉันไปด้านหลังไหล่ ลูบไล้ด้วยนิ้วชี้เบาๆ บนหน้าอกของฉัน และสายตาของเธอก็หยุดที่หน้าอกของฉัน จากนั้นเธอก็ทำต่อไป สายตาของเธอค่อยๆ เลื่อนลงมาระหว่างขาของฉัน และเธอก็มองมันอยู่สักพัก "แยกขาออก อลิซ" เธอนั่งยองๆ และฉันก็หลับตาเมื่อเธอขยับเข้ามาใกล้เพื่อดูฉันชัดๆ ฉันได้แต่หวังว่าเธอจะไม่ใช่เลสเบี้ยนหรืออะไรแบบนั้น แต่สุดท้ายเธอก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มพอใจ "โกนเรียบร้อย ผู้ชายชอบแบบนี้ ฉันมั่นใจว่าลูกชายของฉันก็จะชอบเหมือนกัน ผิวของเธอนุ่มและเรียบเนียน และเธอก็มีกล้ามเนื้อ แต่ไม่มากเกินไป เธอเหมาะกับกิเดียนของฉัน ใส่ชุดชั้นในก่อน แล้วก็ชุดเดรส อลิซ" ฉันมีหลายอย่างที่อยากจะพูด แต่ฉันกลืนมันกลับไป ฉันแค่อยากจะหนี และนั่นคือที่และเวลาที่ฉันสาบานกับตัวเองว่าฉันจะต้องสำเร็จสักวัน

อลิซเป็นนักสเก็ตน้ำแข็งวัยสิบแปดปีที่สวยงาม อาชีพของเธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดเมื่อพ่อเลี้ยงที่โหดร้ายขายเธอให้กับครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวซัลลิแวน เพื่อเป็นภรรยาของลูกชายคนเล็กของพวกเขา อลิซคิดว่าต้องมีเหตุผลที่ผู้ชายหล่อๆ อยากแต่งงานกับผู้หญิงแปลกหน้า โดยเฉพาะถ้าครอบครัวนั้นเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรอาชญากรรมที่มีชื่อเสียง เธอจะหาทางละลายหัวใจเย็นชานั้นเพื่อให้เธอไปได้ไหม? หรือเธอจะสามารถหนีไปได้ก่อนที่จะสายเกินไป?
หมาป่าวิญญาณตัวสุดท้าย

หมาป่าวิญญาณตัวสุดท้าย

863 การดู · เสร็จสิ้น · Elena Norwood
"ระวัง! หมาป่าเจ็บ 10 ตัว และไลแคน 3 ตัวกำลังมา!" โซฟี เพื่อนสนิทของฉันและอัลฟ่าของเรา ตะโกนในหัวของฉัน

"ไลแคน?! เธอพูดว่าไลแคนจริงๆเหรอ?!"

"ใช่ เวรา! พวกมันกำลังมา! เตรียมคนของเธอให้พร้อม"

ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเราจะมีไลแคนในคืนนี้

ตอนเด็กๆ ฉันถูกบอกว่าไลแคนกับหมาป่าเป็นศัตรูคู่อาฆาต

มีข่าวลือว่าพวกไลแคนไม่สามารถแต่งงานกับหมาป่าได้เพื่อปกป้องสายเลือดบริสุทธิ์ของพวกเขา

ฉันยังคงตกใจ แต่ฉันไม่สามารถปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปได้อีกแล้ว ฉันเป็นหมอ

หมาป่าที่บาดเจ็บหนักพุ่งเข้ามาในห้องฉุกเฉิน ถือหมาป่าที่หมดสติอยู่ ฉันรีบไปหาพวกเขา และพยาบาลที่ใส่ชุดเดรสและรองเท้าส้นสูงก็เข้ามาช่วย


เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ฉันหันไปสนใจไลแคนที่บาดเจ็บสาหัส และในชั่วขณะหนึ่ง มันเหมือนกับว่าฉันรู้สึกถึงการเต้นของหัวใจที่ช้าลงของเขาในอกของฉันเอง ฉันตรวจสอบสัญญาณชีพของเขา ขณะที่พยาบาลเชื่อมต่อเขากับเครื่องมือทั้งหมดอย่างไม่เต็มใจ เมื่อฉันวางมือบนหัวของเขาเพื่อยกเปลือกตาและตรวจสอบการตอบสนองของรูม่านตา ฉันรู้สึกเหมือนไฟฟ้าวิ่งผ่านปลายนิ้วของฉัน อะไรกันเนี่ย...?

โดยไม่ทันตั้งตัว เขาลืมตาขึ้นทำให้ฉันตกใจและทำให้หัวใจของเราทั้งคู่เต้นแรง เขามองมาที่ฉันอย่างตั้งใจ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าสายตานั้นจะเป็นของคนที่แทบจะไม่รอดชีวิต

เขากระซิบอะไรบางอย่างที่เบาเกินกว่าฉันจะได้ยิน ฉันเข้าไปใกล้ขึ้น และเมื่อเขากระซิบอีกครั้ง เขาก็หยุดหายใจและหัวของฉันหมุนไปหมด


เขาเพิ่งกระซิบว่า... คู่ชีวิต ใช่ไหม?
นางฟ้าของมาเฟีย

นางฟ้าของมาเฟีย

1.2k การดู · เสร็จสิ้น · Queenies
"พ...พอเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย" ฉันรวบรวมความกล้าพูดออกมา เสียงของฉันเต็มไปด้วยความวิงวอนและสายตาที่สิ้นหวังที่จะเข้าถึงเขา "ฉันทนไม่ไหวแล้ว เธอไม่รู้หรอกว่าฉันต้องการเธอมากแค่ไหน แม้แต่น้ำตาของเธอก็ยังทำให้ฉันรู้สึกดี" ใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น ฉันรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเขาบนใบหน้า คำพูดของเขาทำให้ฉันขนลุกไปทั้งตัว

☆☆☆

เมื่อผู้จับตัวอันตรายตั้งเป้าหมายที่เด็กสาวคนหนึ่ง และเขารู้ว่าเขาต้องได้เธอมา แม้ว่าจะต้องใช้กำลังบังคับก็ตาม
อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา

อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา

1.4k การดู · เสร็จสิ้น · roanna hinks
ดวงตาของเขาเปิดกว้าง มันดำสนิท หมาป่าของเขาออกมาพร้อมกับเขา มีความปรารถนาในดวงตานั้น เขามองตรงมาที่ฉัน

เขาจับเอวฉันและกดริมฝีปากลงบนปากฉันอย่างแรง

ลิ้นของเขาสอดเข้ามาในปากฉันโดยไม่มีปัญหาและกำลังทำให้ปากฉันรู้สึกดี เขาหันเราไปทางบางสิ่งบางอย่าง แต่ยังคงสอดลิ้นในปากฉัน

โธ่เอ้ย รู้สึกดีจริงๆ

ฉันต้องการเขาตั้งแต่เขากลับบ้าน

ฉันถูกกระแทกกับต้นไม้แรงๆ เขายกฉันขึ้นโดยเอว ฉันพันขารอบตัวเขา ฉันไม่ได้ใส่กางเกงในใต้ชุดนี้ ฉันต้องการให้เขาเย็ดฉันคืนนี้และฉันก็ได้ เขาปล่อยปากฉันและเริ่มจูบลงไปที่คอ ฉันรู้สึกได้ว่ามือหนึ่งของเขาไปที่หีของฉันและเขาใส่นิ้วเข้าไป ฉันเปียก เขาคำรามในตัวฉัน เขาไปที่ซิปของเขา เขาดึงกางเกงและกางเกงในลงจนถึงต้นขา และยังคงดูดและจูบคอฉัน ฉันรู้สึกได้ถึงควยแข็งของเขาใต้ตัวฉัน มันใหญ่และแข็งจริงๆ เขาดึงกลับและจัดควยของเขาให้ตรงกับหีเปียกของฉัน เขากระแทกตัวเองอย่างแรง

อิซซี่ ผู้เปลี่ยนร่างเป็นเสือดำ มีพลังที่หายากมากจนมันขยายตัวตามอารมณ์ของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอผ่านอะไรมามากมายในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เธอถูกพ่อหมาป่าทิ้งและต้องรับมือกับการตายของแม่ จากนั้นป้าแคทก็รับเธอไปเลี้ยงและพวกเขาต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆ หลังจากช่วงเวลาที่โศกเศร้า ตอนนี้แคทต้องการให้อิซซี่อยู่กับเธอในเมืองที่เธอจากไปเมื่อสิบปีก่อน เมื่อเธอมาถึง ทุกอย่างก็เปิดเผย ความลับและทุกอย่างจากอดีตถาโถมเข้ามาหาเธอในทันที และเธอต้องรับมือกับคู่แท้ของเธอ อัลฟ่าเบลค
ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า

ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า

498 การดู · เสร็จสิ้น · Hecate
"เธอเป็นของฉัน ปล่อยเธอไปซะ"
นั่นคือลูคัส
แคลร์ได้พาตัวเองเข้าไปในปัญหาใหญ่ เธอเป็นคู่ชีวิตมนุษย์ที่เขาไม่ต้องการ
ทำไมเขาถึงมาช่วยเธอ?
ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเขาจูบเธออย่างรุนแรง
สำหรับลูคัส เขายังคงเกลียดชังมนุษย์ตัวเล็กๆ คนนี้ แต่เธอเป็นของเขา
ไม่มีใครอื่นที่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องเธอได้นอกจากเขา
ไม่มีใครอื่นที่ได้รับอนุญาตให้ทำให้เธอทุกข์ทรมานได้นอกจากเขา


แคลร์ถูกพาตัวออกจากครอบครัวโดยราชาหมาป่าผู้โหดเหี้ยมเพื่อเป็นคู่ชีวิตที่ถูกลิขิตไว้ เขาเกลียดเธอเพราะเธอเป็นมนุษย์ ในขณะที่แคลร์เพียงต้องการอิสรภาพจากชายที่ใช้ร่างกายและทำลายจิตใจของเธอ
เมื่อเธอถูกลักพาตัวโดยฝูงหมาป่าที่โจมตี ราชาหมาป่าลูคัสก็โกรธจัดและตามล่าคู่ชีวิตของเขา
เธอเป็นของเขาทั้งหมด ไม่มีใครสามารถพาเธอไปจากเขาได้

"นี่คือที่ที่เธอควรอยู่ ถูกมัดไว้กับเตียงของฉัน เพราะฉันเป็นเจ้าของทุกอย่างของเธอ"