Hoofdstuk 153

Olivia

Een comfortabele stilte viel tussen ons terwijl James van zijn koffie nipte. Het café begon wat leger te worden, de na-werktijd menigte dunde uit naarmate de avond vorderde.

"Weet je," zei hij plotseling, "je hebt me niet eens erkend op het gala van het Kinderziekenhuis."

Ik knipperde me...

Log in en ga verder met lezen