Hoofdstuk 159

[Evelyn’s POV]

Ik gaf Samantha geen kans om op mijn vraag te reageren voordat ik handelde.

Alleen al de aanblik van die trut die het lef had om voor mijn neus te lachen en te glimlachen, was genoeg om me op te jutten. Mijn handen jeukten om haar aan stukken te scheuren vanaf het moment dat ik haar...

Log in en ga verder met lezen