Hoofdstuk Zesenveertig

Jackson

De open plek is stil op die zware, verkeerde manier. Het soort stilte dat voelt alsof het wacht tot er iets breekt. De wind glijdt door de bomen en de kou bijt in elke centimeter blootgestelde huid. Ik merk het nauwelijks. Brooklyn trilt in mijn armen, gewikkeld in mijn jas, haar hoofd onde...

Log in en ga verder met lezen