Hoofdstuk Zevenenvijftig

Jackson

Brooklyn glipt door mijn vingers, en ik weet niet hoe ik het moet stoppen.

Ze is hier, maar toch ook weer niet. De helft van de tijd eet ze niet, de andere helft komt ze niet eens uit bed. En als ze dat wel doet, zit ze gewoon bij het raam, starend naar niets. Soms betrap ik haar op huilen,...

Log in en ga verder met lezen