61

Draven’s pov

Voor het eerst in wat een eeuwigheid lijkt, zijn we allemaal in dezelfde kamer.

De stilte is oorverdovend.

Eira staat bij de open haard, armen over elkaar, ogen als twee dolken gericht op niemand en iedereen. Haar aanwezigheid voelt nog steeds als een geest, mooi, gevaarlijk en pijnl...

Log in en ga verder met lezen