63

Eira’s pov

De muren van het onderduikadres waren van steen, maar ze konden de kilte die in mijn botten kroop niet stoppen.

Ik stond als aan de grond genageld toen de krakende deur openging en de schaduwen van het reddingsteam zichtbaar werden... en daarachter, strompelend, bleek en trillend, Kira....

Log in en ga verder met lezen