69

Kira’s pov

De kamer is stil, te stil. Een enkele lamp zoemt boven, zijn licht verlicht nauwelijks de randen van het mahoniehouten bureau en de gebarsten fotolijst ernaast. Ik zit in de stoel alsof hij elk moment onder me kan bezwijken, stijf, gespannen, met mijn handpalmen rustend op mijn knieën al...

Log in en ga verder met lezen