204

LYRIC

Een spottende lach ontsnapte uit mijn keel, gevolgd door een diepe, schorre lach. Nu zag ik er net zo gek uit als de menigte.

Ik zag Jaris naar me toe komen en wachtte niet eens tot hij dichtbij was. Ik rende, lachend, met mijn armen wijd. Hij opende zijn armen voordat ik hem bereikte, ving ...

Log in en ga verder met lezen