Hoofdstuk 309

Violet

Kaelis neuriede een deuntje terwijl we het pad afliepen, haar gezicht zonder enige zorg. Ik keek vanuit mijn ooghoek naar haar. Ze zag er zo kalm en gelukkig uit. Haar vlecht zwaaide achter haar terwijl ze de grote, zware pot in haar handen balanceerde.

Ik denk dat je kunt zeggen dat ik het ...

Log in en ga verder met lezen