Hoofdstuk 171

Een paar minuten later.

Ik verwachtte geen gezelschap.

Zeker niet hem.

Vooral niet met croissants die naar de hemel roken en een grijns die naar zonde uitzag.

Toen er op de deur werd geklopt, was ik in mijn zijden ochtendjas, haar vastgebonden met een pen, en probeerde ik Andria ervan te overtuige...

Log in en ga verder met lezen