Hoofdstuk 175

MICHAEL POV

De regen klonk als een witte brul in mijn oren terwijl ik in de achterbank van de gepantserde SUV gleed. Ruitenwissers gilden. Koplampen sneden door de stoom. Mijn handen waren een spiergeheugen van woede en een zeer reële, zeer persoonlijke angst - het soort dat je alleen krijgt wa...

Log in en ga verder met lezen