Hoofdstuk 202

Tristan's P.O.V.

Ik verstijfde voor hen, mijn maag draaide zich in knopen die ik in jaren niet had gevoeld. Want ik kende de drie figuren die op mijn geïmproviseerde bed zaten... kende hen goed genoeg om de haren in mijn nek overeind te voelen staan.

Diego, Remy en Damien... mijn zogenaamde vrienden...

Log in en ga verder met lezen