Hoofdstuk 155

Het was donderdag... en het begon met een klop.

Nee. Een bonzen. Het soort dat je niet negeert.

Ik opende de deur en stikte bijna in mijn eigen herinnering.

Daar stond hij—Dr. Noah Pierce, MIT's gouden jongen. Eens mijn studiegenoot. Toen mijn vriendje. Toen de man die me na het afstuderen liet zitt...

Log in en ga verder met lezen