113. „Dit is nog niet voorbij.”

De deur van mijn kantoor gaat abrupt open, waardoor ik opkijk, ook al weet ik precies wat ik kan verwachten.

Alice komt binnen met een arrogante glimlach en sluit de deur met een achteloze klap, waardoor we gevangen zijn binnen deze vier muren.

Ze nadert alsof ze op een catwalk loopt, haar pasjes ze...

Log in en ga verder met lezen